Doctrina social de la Ilesia
From Wikipedia, the free encyclopedia
La Doctrina Social de la Ilesia ye un conxuntu de normes y principios referentes a la realidá social, política y económica de la humanidá, que, según la Ilesia católica, tán basaos nel Evanxeliu y nel so propiu maxisteriu. El Compendiu de la doctrina social de la Ilesia y el Catecismu de la Ilesia católica definir como un cuerpu doctrinal anováu, que se va articulando a midida que la Ilesia na plenitú de la pallabra de Dios revelada por Xesucristu y por aciu l'asistencia del Espíritu Santu, llee los fechos según densedólquense nel cursu de la historia.[1]
| Doctrina social de la Ilesia | |
 | |
|
Papa Lleón XIII Papa Pío XI Papa Pío XII Papa Xuan XXIII Papa Pablo VI Papa Xuan Pablo II Papa Benitu XVI Papa Francisco | |
La espresión "xusticia social" foi acuñada pol sacerdote xesuita italianu Luigi Taparelli, nel llibru Saggio teoretico di dritto naturale, appoggiato sul fatto (“Ensayu teóricu del derechu natural sofitáu nos fechos”), publicáu en 1843, en Livorno, Italia, onde se llee: ..."la xusticia social tien d'igualar de fechu a tolos homes no tocante a los derechos d'humanidá...". Siendo asina unos de los pioneros de la Doctrina Social de La Ilesia. Puramente la espresión “doctrina social” sería usada per primer vegada por Pío XI na so encíclica Quadragesimo anno[nota 1] quien cita a Lleón XIII, anque reconoz que la esmolición polos problemes económicos y sociales ye anterior a la Rerum novarum.
Los grandes cambeos del sieglu XIX como la revolución industrial y la consiguiente crecedera de les ciudaes produxeren graves desigualdaes sociales y económiques. Aldericábase y lluchábase por establecer una xusta rellación ente trabayu y capital y de ende'l problema conocíu como cuestión obrera.
En 1864 el Papa Pío IX na encíclica Quanta Cura condergó'l socialismu y el lliberalismu económicu, polo que fizo un primer esbozu de les enseñances que Lleón XIII va desenvolver: denunciaba conxuntamente, per una parte, la pretensión del socialismu del sieglu XIX de sustituyir la Providencia Divina pol Estáu y, por otra, el calter materialista del lliberalismu económicu qu'esclúi l'aspeutu moral de les rellaciones ente capital y trabayu.
En 1891 el Papa Leon XIII na encíclica "Rerum novarum" dexó patente'l so sofitu a dereches llaboral de «formar uniones o sindicatos», pero tamién se reafitaba nel so sofitu a dereches de la propiedá privada. Amás aldericaba sobre les rellaciones ente'l gobiernu, les empreses, los trabayadores y la Ilesia, proponiendo una organización socioeconómica que más tarde se llamaría corporativismu.
En 1901 el Papa Lleón XIII, cola encíclica Graves de Communi Re refugó'l sindicalismu qu'implicaba la llucha de clases.
Cuando en 1931 cumplir 40 años de la publicación de la Rerum novarum, el Papa Pío XI publicó la Quadragesimo anno onde, amás de repasar la doctrina anterior y aplicala a la situación del momentu, encaró los nuevos problemes amestaos a la crecedera d'empreses y grupos que'l so poder pasaba fora de les fronteres nacionales. Recuerda amás la condena del socialismu según la insuficiencia del lliberalismu.[2]
Pío XII vivió los años de la posguerra con otru orde internacional al que dedicó les sos intervenciones. Inclusive nun publicar encícliques sobre temes sociales, nun dexó de recordar a toos al traviés de los sos radiomensaxes, la rellación que cuerre ente la moral y el derechu positivu según los deberes de les persones nos distintos oficios.[ensin referencies]
Xuan XXIII dexa dos contribuciones: les encícliques Mater et magistra y Pacem in terris. Na primer fala de la misión de la Ilesia por construyir comunión que dexe tutelar y promover la dignidá del home. Na segunda encíclica, amás d'encarar la tema de la guerra (en tiempos de proliferación d'armamentu nuclear), encara la tema de los derechos humanos dende un puntu de vista cristianu.
El Conceyu Vaticanu II trató na constitución pastoral Gaudium et spes temes d'actualidá social y económica, como los nuevos problemes qu'encaraba'l matrimoniu y la familia (por casu, dende les socesives facilidaes al divorciu concedíes dende'l lliberalismu decimonónicu y el socialismu), la paz y concordia ente los pueblos (nel escenariu de la llamada Guerra fría), etc.
Con Pablo VI fai la so entrada nos documentos del Maxisteriu la tema del desenvolvimientu na encíclica Populorum progressio faciendo fincapié na necesidá de qu'esi desenvolvimientu seya de tola persona y de tolos homes. Ye nel periodu de Pablo VI, que tamién s'establez y desenvuelve lo que sería'l Pontificiu Conseyu pa la Xusticia y la Paz.
Xuan Pablo II, fuertemente marcáu pola so esperiencia en Polonia, publicó diverses encícliques sobre temes sociales. La Laborem exercens presenta una espiritualidá y una moral propies del trabayu que realiza'l cristianu. La Sollicitudo rei socialis retoma la tema del progresu y el desenvolvimientu íntegros de les persones (publicada por cuenta de los venti años de la publicación de la Populorum progressio). Finalmente la Centesimus annus —con motivu del centenariu de la publicación de la Rerum novarum— detener na noción de solidaridá, que dexa atopar un filo conductor al traviés de tola enseñanza social de la Ilesia. Anque los sos predecesores trataren temes sociales como orientaciones pa la ética social o pa la filosofía, Xuan Pablo II plantegó la Doctrina social de la Ilesia como una caña de la teoloxía moral y dio orientaciones sobre la manera en qu'esta disciplina tenía de ser enseñada nos seminarios.
Benitu XVI publicó en 2009 la encíclica Carines in Veritate, na cual aportunaba na rellación ente la caridá y la verdá, al empar que defendió la necesidá d'una "autoridá política mundial" pa dar respuesta fayadiza a los problemes más acuciosos de la humanidá.[3]
Dignidad de la persona humana
La xusticia social solo puede llograse respetando la dignidá trascendente del home. Pero esti nun ye l'únicu nin el principal motivu. Lo que ta en xuegu ye la dignidá de la persona humana, que la so defensa y promoción fuéronnos confiaes pol Creador, y de les que son rigoroses y responsablemente debedores los homes y muyeres en cada coxuntura de la historia.Sollicitudo Rei Socialis, n. 47
Primacía del Bien común
El Bien Común ta siempres empobináu escontra'l progresu de les persones: ‘l'orde social y el so progresu tienen de subordinase al bien de les persones y non al contrariu’ [...]. Esti orde tien por base la verdá, edificar na xusticia, ye vivificado pol amor.CIC, n. 1906-9 y 1912
Destín universal de los bienes y Propiedá privada
Dios destinó la tierra y los sos bienes en beneficiu de toos. Esto significa que cada persona tendría de tener accesu al nivel de bienestar necesario pal so plenu desenvolvimientu. Esti principiu tien que ser puestu en práutica según los distintos contestos sociales y culturales y nun significa que tou ta a disposición de toos. El derechu d'usu de los bienes de la tierra ye necesariu que s'exercite d'una forma equitativa y ordenada, según un específicu orde xurídicu. Esti principiu tampoco esclúi'l derechu a la propiedá privada.Compendiu de DSI, 171-84
Principiu de solidaridá
Ye asi que nesti mundu estremao y alteriao por toa clase de conflictos, aumenta'l convencimientu d'una radical interdependencia, y poro, d'una solidaridá necesaria, que la asuma y traduza nel planu moral. Güei quiciabes más qu'antes, los homes dan cuenta de tener un destín común que construyir xuntos, si quier evitase la catástrofe pa toos. [...] El bien, al cual tamos llamaos , y la felicidá a la qu'aspiramos nun se llogren ensin l'esfuerzu y l'enfotu de toos, ensin esceición; col consiguiente arrenunciu al propiu egoísmu.Sollicitudo rei socialis, núm. 26
Principiu de subsidiariedad
La Ilesia, allumada pola fe, que-y da a conocer tola verdá avera del bien preciosu del matrimoniu y de la familia y alrodiu de los sos significaos más fondos, siente una vegada más el deber d'anunciar l'Evanxeliu, esto ye, la «bona nueva», a toos indistintamentesobremanera a aquellos que son llamaos al matrimoniu y prepárense pa él, a tolos maríos y padres del mundu...Familiaris Consortion.º 3
Participación social
Tanto los pueblos como les persones individualmente tienen d'esfrutar d'igualdá fundamental… igualdá que ye'l fundamentu del derechu de toos a la participación nel procesu de desenvolvimientu plenu.Sollicitudo rei socialis.
Cultura de la vida y de la calidá de vida
L'home ta llamáu a una plenitú de vida que va más allá de les dimensiones de la so esistencia terrenal, yá que consiste na participación de la vida mesma de Dios. Lo sublime d'esta vocación sobrenatural manifiesta'l grandor y el valor de la vida humana inclusive na so fase temporal. N'efeutu, la vida nel tiempu ye condición básica, momentu inicial y parte integrante de tol procesu unitariu de la vida humana. Un procesu que, inesperada y inmerecidamente, ye allumáu pola promesa y anováu pol don de la vida divina, que va algamar la so plena realización na eternidá (cf. 1 Jn 3, 1-2).Evangelium Vitae, nº 2
La esistencia de la llei moral
Si nun esiste una verdá última, que guía y empobina l'acción política, entós les idees y los convencimientos humanos pueden ser instrumentalizadas fácilmente pa fines de poder. Una democracia ensin valores convertir con facilidá nun totalitarismu visible o tapáu, como demuestra la historia.Xuan Pablo II, “Centesimus Annus”, n. 46.
Lleón XIII
- Rerum Novarum (1891)
Pío XI
Pío XII
- Radiomensaxe "Solennitá", 50 años de la encíclica Rerum Novarum (1941)
- Radiomensaxe de Navidá (1942)
- Radiomensaxe de Navidá (1944)
- Laborem Exercens (1981)
- Sollicitudo Rei Socialis (1987)
- Centesimus Annus (1991)
- Veritatis splendor (1993)
- Evangelium Vitae (1995)
- Fides et Ratio (1998)
- Laudato si' (2015)
- Mocedá Obrera Cristiana
- Comunalismo relixosu
- Compendiu de la Doctrina Social de la Ilesia
- Catolicismu políticu
- Crítica social
- Democracia Cristiana
- Derechu natural
- Enseñances sociales del Papa Pío XII
- Moral
- Movimientu de Sacerdotes pal Tercer Mundu
- Nacionalismu católico
- Entamos del catolicismu social
- Humanismu integral
- Trabayu según la doctrina social de la Ilesia
- Lleer nel númberu 20:D'esta miente, amosando'l camín y llevando la lluz que traxo la encíclica de Lleón XIII, surdió una verdadera doctrina social de la Ilesia [...]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
