Royal Court Theatre
From Wikipedia, the free encyclopedia
El Royal Court Theatre ye un teatru británicu de Londres, Inglaterra, allugáu en Sloane Square, nel barriu de Kensington y Chelsea. Ye un teatru non comercial, que'l so oxetivu principal ye la promoción del teatru contemporaneu. Dende 1956, ye propiedá de la so compañía residente, the English Stage Company.[1]
| Royal Court Theatre | |
|---|---|
| English Heritage | |
| Royal Court Theatre (en) | |
| teatru | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  Reinu Xuníu |
| Nación constitutiva |  Inglaterra |
| Rexón | Londres |
| Condáu ceremonial | Gran Londres |
| Borough | Kensington y Chelsea |
| Direición |
Sloane Square (es)  |
| Coordenaes | 51°29′33″N 0°09′24″W |
  Royal Court Theatre Royal Court Theatre (Reinu Xuníu) | |
| Historia y usu | |
| Apertura | 1870 |
| Aforu | 465 |
| Arquiteutura | |
| Arquiteutu/a |
Bertie Crewe Walter Emden |
| Patrimoniu | |
| English Heritage | 1226628 |
| Web oficial | |
 | |
L'edificiu primitivu, el New Chelsea Theatre fundáu en 1870, tomó'l nome de Court Theatre en 1871, por cuenta de una primer remodelación interior. En 1882, la so sala tenía un aforu de 728 butaques. El teatru foi derrumbáu en 1887 y reconstruyíu en 1888 como'l New Court Theatre, adoptando entós l'aspeutu que se-y conoz anguaño.
Foi utilizáu como cine de 1935 a 1940, fecha na que los daños causaos polos bombardeos de la Segunda Guerra Mundial obligaron al so zarru. Dempués de la guerra, reconstruyóse l'interior del edificiu amenorgando l'aforu de la sala a menos de 500 butaques. El teatru reabrió les sos puertes en 1952, y a los 4 años foi mercáu por una compañía teatral acabante crear, The English Stage Company.
En 1969, habilitóse un pequeñu estudiu con un aforu de 63 butaques, el Theatre Upstairs (la sala de riba), polo que la sala esistente de 400 butaques pasó a llamase'l Theatre Downstairs (la sala de baxo).
A principios de los años 1990, el grave deterioru del edificiu fizo que se contemplara'l so zarru en 1995. Gracies a una subvención del Arts Council for Redevelopment (Axencia Estatal pal Desenvolvimientu de les Artes), les obres de remodelación del edificiu empezaron en 1997.
El Royal Court treslladóse entós al West End de Londres. El Theatre Downstairs foi reasitiáu nel teatru Duke of York's, na cai St Martin's Lane, y el Theatre Upstairs camudar al teatru Ambassadors, en West Street. L'actividá del English Stage Company, lloñe de trate amenorgada, intensificóse produciendo obres d'autores d'otros países. A pesar de los sos notables ésitos, en 1998 el Royal Court atopábase en cantu de la quiebra. La Fundación Jerwood,[2] salvó la empresa de la ruina con una inyeición de 3 millones de llibres esterlines. La sede orixinal foi totalmente reconstruyida, calteniéndose namái la so fachada y el pequeñu Theatre Upstairs. El teatru reabrió nel añu 2000. Consta de dos sales, el Jerwood Theatre Downstairs, de 380 butaques, y el Jerwood Theatre Upstairs, de 85 butaques.
La historia del Royal Court Theatre puramente dichu empieza en 1956, cuando The English Stage Company Limited, la so denominación llegal, empecipia la so andadura so la direición artística de George Aporté, asistíu por Tony Richardson, daquella'l so ayudante.
George Aporté sentó les bases de la vocación del actual Royal Court. Estableciendo estrictos criterios calidable, decidió producir nueves obres que cualquier teatru comercial refugaría. Aquel añu, l'ésitu arrollador de la obra Look Back in Anger, escrita por un mozu desconocíu de 26 años, John Osborne, marcó un finxu na historia de teatru británicu. Naciera una nueva xeneración de dramaturgos, los Angry Young Men (mozos engafuraos), qu'abriríen pasu a lo que se denominó'l "nuevu teatru británicu". Pa dar mayor protagonismu a los testos, les obres representar con gran economía de medios escénicos.
A lo llargo de los años 1960, les obres crítiques y non conformistes representaes nel Royal Court tuvieron qu'enfrentase en numberoses ocasiones a la censura oficial operada pol Lord Chamberlain Office. Tal foi'l casu d'obres como A Patriot for Me, de John Osborne, y Saved y Early Morning, dambes d'Edward Bond. Nun contestu de marcaos cambeos sociales, los alderiques qu'amenaben na opinión pública les repitíes prohibiciones de testos programaos pol Royal Court contribuyeron a la supresión del Lord Chamberlain Office en 1968.[3]
Les primeres temporaes del Theatre Upstairs, inauguráu en 1969, dieron a conocer obres como The Rocky Horror Show, de Richard O' Brien, y Owners, opera prima de la dramaturga Caryl Churchill que llegaría a escribir 17 obres pal Royal Court.
Los años 1960 y 1970 estendieron y consolidaron la sonadía del Royal Court, asocediéndose los estrenos d'obres qu'a los pocos años yá yeren clásicos de la escena británica ya internacional. Ellí debutaron autores como Arnold Wesker, David Hare, Joe Orton, Ann Jellicoe, Sam Shepard y Mary O' Malley.
En 1966, creóse The Young People's Theatre (El Teatru de la Mocedá), antecesor del actual Young Writers Programme, coles mires de producir obres d'escritores menores de 25 años. El so primer festival, The Young Writers Festival (Festival de Nuevos Escritores), tuvo llugar en 1973 y síguese editando na actualidá.
Les producciones del Royal Court caltuviéronse fieles a los sos principios nos años 1980, un periodu difícil pal teatru d'autor. Nuna década marcada polos retayos nes subvenciones, la medría de los costos de producción y la competencia creciente de los musicales con grandes presupuestos y les comedies conformistes, el Royal Court siguió afayando y popularizando nueves xeneraciones de dramaturgos que cuestionaben y desafiaben les pilastres de la sociedá.
Na década siguiente, hasta se recuperó la enerxía innovadora que caracterizara los años 1950, a pesar del treslláu forzosu de la compañía poles obres de reconstrucción. Gracies al Royal Court, el mundu afaya les obres despiadaes y perturbadoras de Sarah Kane, Joe Penhall, Martin McDonagh and Mark Ravenhill.
Dende la so reapertura nel añu 2000, el Royal Court produz más obres nueves que cualesquier otru teatru del Reinu Xuníu, y sigue siendo l'escaparate de los clásicos de mañana.
El Young Writers Programme ye un conocíu programa del Royal Court Theatre, dedicáu a promocionar les obres de nuevos autores y aguiyar la escritura dramático ente los mozos. Per mediu de programes d'intercambios, escritores prometedores d'otros países pueden siguir talleres nel Royal Court. De la mesma manera, nuevos autores, direutores y actores británicos pueden ser unviaos al estranxeru pa formase trabayando con artistes del mundu enteru.
El Young Writers Programme tien un programa de formación p'autores de menos de 26 años que funciona tol añu, y que presenta una muestra de los meyores trabayos nel so festival biañal, The Young Writers Festival (Festival de Nuevos Escritores).
- 1956: La compañía teatral The English Stage Company faise cargu del Royal Court Theatre so la direición de George Aporté y Tony Richardson
- 1965 - 1972 William Gaskill
- 1969: Xúnense-y Lindsay Anderson y Anthony Page
- 1972 - 1975 Oscar Lewenstein
- 1975 - 1977 Robert Kidd y Nicholas Wright
- 1977 - 1979 Stuart Burge
- 1979 - 1992 Max Stafford-Clark
- 1992 - 1998 Stephen Daldry
- 1998 - 2006 Ian Rickson
- 2007 - Dominic Cooke
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
