Adelaide Hall
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Adelaide Hall (20 d'ochobre de 1901, Brooklyn y Nueva York – 7 de payares de 1993, Londres) foi una cantante y actriz británica d'orixe estauxunidense. Con una carrera que tomó más de 70 años dende 1921 hasta'l momentu de la so muerte, foi una de les principales figures del Renacimientu de Harlem.[4][5][6][7][8][9] Hall ingresó nel Llibru Guinness de los récores en 2003 por ser l'artista de la industria del discu con una trayeutoria más enllargada.[10] Amás, tuvo la oportunidá de trabayar xunto a artistes de la categoría d'Art Tatum, Ethel Waters, Josephine Baker, Louis Armstrong, Lena Horne, Cab Calloway, Fela Sowande, Rudy Vallee, y Jools Holland, grabando como cantante de jazz con Duke Ellington (col que fixo'l so discu más famosu, "Creole Love Call", en 1927)[11] y con Fats Waller.[12][13]
_N°77.JPG)
Remove ads
Primeros años
El so nome completu yera Adelaide Louise Hall, y nació en Brooklyn, Nueva York, siendo los sos padres Elizabeth y Arthur William Hall. Ella aprendió a cantar enseñada pol so padre, y empezó la so carrera artística en 1921 en Broadway formando parte del coru del musical de Noble Sissle y Eubie Blake Shuffle Along.[12][14][15][16][17] Darréu actuó en distintos musicales negros, ente ellos Runnin' Wild, de James P. Johnson[18] en Broadway en 1923, nel cual cantó'l cantar Old-Fashioned Love, Chocolate Kiddies (1925, en xira europea, con cantares escritos por Duke Ellington),[19] My Magnolia (Broadway, 1926, con banda de Luckey Roberts y Alex C. Rogers),[20] Tan Town Topics (1926, con cantares de Fats Waller),[21][22] y Desires of 1927[23] (1926 – 1927, con música d'Andy Razaf y J. C. Johnson).[24][25]
Remove ads
Matrimoniu en 1924
En 1924, Hall casóse con un marineru británicu nacíu en Trinidá y Tobagu, Bertram Errol Hicks. Poco dempués del so matrimoniu, Hicks abrió un club en Harlem, Nueva York, llamáu 'The Big Apple', y pasó a ser el mánager de Hall.[26]
Chocolate Kiddies, xira europea en 1925
Hall foi contratada pa formar parte del repartu de la revista Chocolate Kiddies, cola que se fixo una xira europea que s'empecipió en Hamburgu, Alemaña, el 17 de mayu de 1925, y que remató en París, Francia n'avientu d'esi añu.[27]Na repartida figuraben The Three Eddies, Lottie Gee, Rufus Greenlee y Thaddeus Drayton, Bobbie y Babe Goins, Charles Davis y Sam Wooding y la so orquesta.
Tan Town Topics, Small's Paradise y Desires of 1927
En 1926, en volviendo a Nueva York, Hall foi escoyida pa trabayar en Tan Town Topics, una revista con cantares de Fats Waller y Spencer Williams. El repartu incluyía a Fats Waller, Eddie Rector y Ralph Cooper, Adelaide Hall, Maude Mills, Arthur Gaines, Leondus Simmons y un grupu de baille llamáu Tan Town Topics Vamps. El show estrenar nel Teatru Lafayette de Harlem el 5 d'abril, con una curtia xira por Baltimore, Chicago y Filadelfia.[28]
Hall actuó en xunetu de 1926, con Lottie Gee y The Southern Syncopated Orchestra, nel club Small's Paradise, en Nueva York.[29]
A partir d'ochobre de 1926 y hasta setiembre del siguiente añu, Hall viaxó pel país actuando nel circuitu de la Theater Owners Booking Association (T.O.B.A.) col show Desires of 1927, concebíu por J. Homer Tutt y producíu por Irvin C. Miller. Presentada como la estrella soubrette del espectáculu, l'actuación de Hall incluyía dellos cantares, (destacando Sweet Virginia Bliss), baille ya interpretación del ukelele.
Remove ads
Grabaciones con Duke Ellington
N'ochobre de 1927, Hall grabó "Creole Love Call", "The Blues I Love To Sing" y "Chicago Stomp Down" con Duke Ellington y la so orquesta.[30] Les grabaciones tuvieron un ampliu ecu, y catapultaron les carreres de Hall y Ellington.[31][32]
El 4 d'avientu de 1927, Ellington empezó a tocar cola so orquesta nel Cotton Club de Harlem con una revista llamada Rhythmania. Nel show, Hall cantaba "Creole Love Call". En 1928, el cantar algamó'l puestu númberu 19 de la llista de Billboard.[33]
Amás, Hall y Duke Ellington grabaron el 7 de xineru de 1933 los cantares "I Must Have That Man" y "Baby".[34]
Remove ads
Blackbirds of 1928
En 1928, Hall trabayó en Broadway con Bill Robinson[35] en Blackbirds of 1928.[36][37] El show foi'l de mayor ésitu de repartu dafechu negru nunca representáu en Broadway y dio fama a dambos artistes.[38] Blackbirds of 1928 yera una idea de Lew Leslie, qu'entamara'l show pensando en Florence Mills, pero Mills finó por causa d'una neumonía en 1927 antes d'empecipiase los ensayos. Hall foi escoyida pa sustituyila. La revista estrenóse nel Ambassadeurs Club de Nueva York en xineru de 1928, y en mayu de 1928 representar nel Liberty Theatre,[39] con un total de 518 funciones.
Esti musical dio tamién la fama a Hall n'Europa, al ser llevada en 1929 la obra a París, onde mientres cuatro meses representar nel Moulin Rouge.[40][41][42] Tanto foi l'ésitu de Hall nel teatru européu, qu'anduvo a la tema en popularidá con Josephine Baker.[43] Con música de Jimmy McHugh y lletres de Dorothy Fields, les interpretaciones que Hall llevó a cabu de los cantares "I Can't Give You Anything but Love, Baby", "Diga Diga Do",[44] "Bandanna Babies" y "I Must Have That Man", convertir en tou un ésitu.
El repartu de Blackbirds volvió a los Estaos Xuníos na seronda de 1929, empecipiando cuasi de momentu una xira pel país, teniendo llugar la primer representación en Chicago. Nesa ciudá, y n'avientu, Adelaide Hall abandonó de manera inesperada la producción, volviendo a Nueva York.
Remove ads
1930: Brown Buddies
En dexando Blackbirds, especulóse que Hall y Bill Robinson trabayaren de nuevu xuntos.[45] Finalmente, en 1930 dambos trabayaron dos veces nel Teatru Palace de Broadway (en febreru y n'agostu).[46][47] Na actuación de febreru, la primera de Hall nel Palace, recibió un entusiasta recibimientu. Tan granible foi la collaboración ente Hall y Robinson, que n'ochobre de 1930 la pareya axuntar p'actuar nel musical Brown Buddies.[48] La obra estrenar en Broadway, nel Teatru Liberty,[39] calteniéndose les funciones durantes cuatro meses antes d'empecipiar una xira per Estaos Xuníos.[49][50] La música yera de Millard Thomas, con cantares de Shelton Brooks, Ned Reed, Porter Grainger, J. C. Johnson, J. Rosamund Johnson, George A. Little, Arthur Sizemore y Edward G. Nelson.
Remove ads
1931–32: Xira mundial
En 1931, Hall embarcar nuna xira mundial que visitó dos continentes (América y Europa). Mientres la mesma actuó cuatro veces nel Teatru Palace. Foi mientres esta xira que Hall afayó y emplegó al pianista ciegu Art Tatum, al que se llevó a Nueva York a la fin de la mesma.[51][52][53] N'agostu de 1932, Hall grabó "Strange as it Seems", "I'll Never Be The Same", "This Time it's Love" y "You Gave Me Everything but Love", siendo Art Tatum unu de los principales pianistes nestes producciones.[54][55][56]
Remove ads
Carrera n'Europa en 1935–38
Hall llegó a París, Francia, na seronda de 1935[57] y quedóse a vivir ellí hasta 1938. El so home abrió un nightclub pa ella na ciudá, al que llamó La Grosse Pomme, y na qu'actuó con frecuencia.[58][59] Una de les bandes que tocaba nel club foi'l Quintette du Hot Club de France, con Django Reinhardt y Stephane Grappelli.
Nos entamos de 1936, Hall protagonizó la Black and White Revue. El show, con cincuenta artistes, estrenar en París, y en febreru viaxó en xira a Suiza. La revista foi producida por Ralph Clayton, dirixida por Arthur Bradley y coreografiada por Albert Gaubier, quien primeramente baillara so la direición de Serge Diaghilev na compañía rusa Ballets Rusos.[60] La orquesta foi dirixida por Henry Crowder.[61]
En 1937, Hall coreografió la so interpretación del famosu baille francés Cancán; llamar Canned Apple y baillar en La Grosse Pomme.[62] A Hall tamién se-y atribúi presentar el baille 'Truckin' a los parisinos.[63] Mientres el so tiempu n'Europa, Hall cantó con delles orquestes, ente elles les de Willie Lewis[64] y Ray Ventura, y en 1937 (nun viaxe a Copenḥague) grabó cuatro canciones con Kai Ewans y la so orquesta pal sellu Tonu.[65]
Carrera británica, 1938–93
Tres munchos años actuando nos Estaos Xuníos y Europa, Hall foi al Reinu Xuníu en 1938[66] pa faer un papel protagonista nuna versión musical d'una obra d'Edgar Wallace, The Sun Never Sets, representada nel Teatru Drury Lane.[67] Tuvo tanto ésitu y fíxose tan popular ente'l públicu británicu, que decidió instalase nel país, convirtiéndose nuna de les más famoses cantantes y artistes de la dómina nel Reinu Xuníu. Asina, Hall vivió en Londres dende 1938 hasta la so muerte. El 28 d'agostu de 1938, Hall grabó "I Can't Give You Anything but Love" y "That Old Feeling"[68] nos Abbey Road Studios de Londres, con Fats Waller al órganu. El 10 de setiembre de 1938 actuó en Broadcast To America con Waller nel St. George's Hall nuna emisión en direutu retresmitida al otru llau del Atlánticu.[13][69]
A lo llargo de 1939, Hall participó n'otres emisiones de BBC TV, dalguna d'elles retresmitíes en direutu. Sicasí, col entamu de la Segunda Guerra Mundial, el gobiernu británicu suspendió les emisiones en direutu. A pesar d'ello, ente 1939 y 1941 Hall participó nel popular programa de variedaes de BBC Radio Piccadixie.[70] Amás, nesos años viaxó estensamente pol Reinu Xuníu col Piccadixie British Tour acompañada del humorista Oliver Wakefield y del pianista George Elrick.[71]
Nos años de la guerra, Hall entretuvo a les tropes nel continente européu por aciu l'USU (United Service Organizations Inc.)[72] y l'equivalente británicu ENSA (Entertainments National Service Association), nel cual llogró l'empléu de Capitán.
La carrera de Hall foi un ésitu cuasi ininterrumpíu. Fixo más de 70 grabaciones pa Decca Records,[73] tuvo una serie propia en BBC Radio, Wrapped in Velvet[74][75] (foi la primer artista negra en tener un contratu al llargu plazu cola BBC), y actuó nel teatru, nel cine, y en nightclubs (siendo propietaria de llocales en Nueva York, Londres y París). Na década de 1940, y especialmente mientres la guerra, foi bien popular, tantu ente'l públicu civil como'l de la ENSA,[76][77] a pesar de sufrir la destrucción por un bombardéu del so nightclub londinense, el Old Florida Club.[78]
Nel añu 1940 Hall fixo un cameo na película The Thief of Bagdag, dirixida por Alexander Korda, y na cual cantaba Lullaby of the Princess, tema escrita por Miklós Rózsa.[67][79][80][81][82]
El cantar de Hall "Careless", llegó en mayu de 1940 al númberu 30 de les llistes britániques, y en xunu de 1944 la so tema "There Goes That Song Again" entró na llista de la BBC algamando'l puestu 15.[83]
Hall apaeció nuna de les más primitives grabaciones en sistema telerecording de la BBC: una grabación de la so actuación nel RadiOlympia Theatre llevada a cabu'l 7 d'ochobre de 1947. La grabación utilizar nun programa llamáu Variety in Sepia.[84] Hall cantaba Chi-Baba, Chi-Baba (My Bambino Go to Sleep) y I Can't Give You Anything But Love.
En 1948 actuó nuna película británica titulada A World is Turning, que resultó inacabada. El filme trataba sobre la contribución de los ciudadanos negros a la sociedá británica. Al siguiente añu actuó nos shows de BBC TV Rooftop Rendezvous y Caribbean Carnival.
Hall participó en 1951 na primer serie risible británica, How Do You View, protagonizada por Terry-Thomas y escrita por Sid Colin y Talbot Rothwell.[85] El 29 d'ochobre de 1951 formó parte del repartu de la gala Royal Variety Performance, representada nel Victoria Palace Theatre en presencia de Sabela II del Reinu Xuníu y la princesa Margarita del Reinu Xuníu.[86] Foi la primer artista negra en participar na gala.[87] A principios de 1950, Hall y el so home inauguraron el Calypso Club en Regent Street, Londres, y la realeza allegó con avezamientu al local.[88]
En 1951 l'actriz actuó en Londres na obra Kiss Me, Kate, col papel de Hattie, cantando la tema de Cole Porter "Another Op'nin', Another Show", y en 1952 nel musical Love From Judy,[89] encarnando a Butterfly y cantando "A Touch of Voodoo", "Kind to Animals" y "Ain't Gonna Marry".[90] En 1956 volvió al West End pa trabayar en Someone to Talk To.[91] En 1957, y a solicitú de Lena Horne, Hall volvió a Estaos Xuníos p'actuar con ella nel musical Jamaica, estrenáu en Filadelfia en setiembre de 1957,[92] y lleváu al circuitu de Broadway el 31 d'ochobre.
De nuevu nel Reinu Xuníu, el 1 d'abril de 1960 actuó nel show musical de la BBC TV The Music Goes Round,[93] y el 3 de marzu de 1965 nel programa de BBC2 Muses with Milligan, con Spike Milligan y John Betjeman. En 1968, de nuevu nel circuitu teatral del West End, participó na obra Janie Jackson.[91]
Ente 1969 y 1970 fixo dos grabaciones de jazz con Humphrey Lyttelton, trabayando darréu en xires teatrales y en distintos conciertos. En 1974 actuó nel show televisivu Looks Familiar como panelista,[94] y en What Is Jazz, con Humphrey Lyttelton.[95] En 1976 participó n'otru programa de TV, It Don't Mean a Thing,[96] y en 1981 foi convidada al show de Michael Parkinson na BBC TV Parkinson.[97] Amás de too ello, en xunetu de 1982 participó, xuntos a otros dellos artistes, nuna gala llevada a cabu na Catedral de San Pablo de Londres dedicada a la música sacra de Duke Ellington.[98][99]
N'abril de 1980, Hall volvió a Estaos Xuníos, y dende el 1 al 24 de mayu actuó en Black Broadway (una revista musical) nel The Town Hall de Nueva York, xunto a Elisabeth Welch, Gregory Hines, Bobby Short, Honi Coles, Edith Wilson y Nell Carter, ente otros.[100] Tres Black Broadway, en xunu de 1980, Hall trabayó mientres tres meses nel Michael's Pub de Nueva York.[101] Tamién en xunu de 1980, actuó nel Playboy Jazz Festival en Los Angeles, xunto a Dizzy Gillespie, Herbie Hancock, Stephane Grappelli, Mel Torme, Zoot Sims, Carmen McRae y Chick Corea.[102]
El 5 d'abril de 1983, Hall empecipió un compromisu d'un mes col Cookery, en Nueva York, siendo acompañada por Ronnie Whyte y Frank Tate.[103]
En 1985, Hall intervieno na televisión británica formando parte del repartu de Omnibus: The Cotton Club comes to the Ritz, un documental de la BBC rodáu nel Hotel Ritz, y nel qu'apaecíen, ente otros, Cab Calloway, Doc Cheatham y Max Roach.[104][105] En 1985 participó en South Bank Show, nun documental tituláu The Real Cotton Club.[106] En xunetu de 1986 actuó nun conciertu nel Barbican Centre de Londres.[107]
N'ochobre de 1988, Hall presentó un show en solitariu nel Carnegie Hall de Nueva York.[108] El mesmu espectáculu foi lleváu a Londres, al Kings Head Theatre n'avientu de 1988.[109] Foi una de les poques artistes en tener dos actuaciones como convidada (2 d'avientu de 1972[110] y 13 de xineru de 1991)[111] nel programa de BBC Radio 4 Desert Island Discs. En 1989 actuó en Londres nel Royal Festival Hall na Royal Ellington Tribute Concert qu'incluyía l'estrenu mundial de la pieza de Ellington Queen's Suite, escrita para Sabela II del Reinu Xuníu. Nel eventu tamién actuaron la Bob Wilber Band, Tony Coe y Alan Cohen. El conciertu foi filmáu por Independent Film Production Associates.[112]
En 1990, Hall protagonizó un documental sobre la so vida, Sophisticated Lady, que incluyía una actuación grabada nos Riverside Studios de Londres.[113] La so última actuación en conciertu nos Estaos Xuníos asocedió en 1992 nel Carnegie Hall, na serie Cabaré Comes to Carnegie. Tamién en 1992, foi premiada pola BASCA (British Academy of Songwriters, Composers and Authors).[114]
Adelaide Hall finó'l 7 de payares de 1993, a los 92 años d'edá, nel Charing Cross Hospital de Londres, por causa d'una neumonía.[4][91][115][116] Cumpliendo los sos deseos, entamóse un funeral en Nueva York, na Cathedral of the Incarnation (Garden City, Nueva York), y foi soterrada nel Campusantu de Evergreens en Brooklyn xunto a la tumba de la so madre.[117] En Londres fixo un memorial na Ilesia de San Pablo, al cual aistieron estrelles como Elaine Page, Elisabeth Welch, Lon Satton y Elaine Delmar.
Remove ads
Discografía
1927–38
Años con Decca, 1939–45
Odeon (Arxentina) 1943
London Records, Spirituals, 1949
Columbia (EMI) – 1951
Oriole – 1960
Albumes
Albumes nos que s'inclúi a Adelaide Hall:
- Show Boat (1951) Decca
- Jamaica (1957)
- Lew Leslie's Blackbirds of 1928 (1968)
- Duke Ellington 1927–1934 (1987)
- The Okeh Ellington (1991)
- Cole Porter Centennial Gala Concert (1991)
- Fats Waller in London (1991)
- Prewar Vocal Jazz Story 1923–1945 (1996)
- Moulin Rouge: Original music and songs (1996)
- Ladies of Jazz (1997)
- Duke Ellington 100 Anniversaire (1999)
- The History of Pop Radio, Vol. 7 - 1939 OSA (2000)
- Sentimental Jazz (2000)
- Ladies of Jazz (volume 3) (2001)
- Ebony Rhapsody: The Great Ellington Vocalists (2001)
- Art Tatum Complete American Decca Recordings (2002)
- Bluebird's Nest: Jazz Caravan (2002)
- The Duke Steps Out (2004)
- Love From Judy (orixinal cast recordings) (2004)
- Mrs. Clinkscales to the Cotton Club (Volume 1) (2005)
- Jazz in the Charts (Volume 7) 1928 (2006)
- Harlem Heat – Mills Blues Rhythm Band (2006)
- Cotton Club Stomp (2007)
- Radio Scrapbook (2008)
- Women With Attitude (2008)
- Remembering the 40's (2009)
- Joe Loss and his Band – Let's Dance at the Make Believe Ballroom (2010)
- Hits of the Forties (Volume 3) (2010)
- Blackbirds of 1928 (2011)
- Famous Blackbird Revues (2011)
- Fats Waller Memorial Album (2011)
- Fats Waller: On-Air Sessions 1938 (2012)
- Victory 1945: A musical tribute to the war years (2014)
Remove ads
Filmografía
- A Son of Satan (1924)
- Dancers in the Dark (1932)
- On the Air and Off (1933)
- Broadway Varieties (1934)
- All-Coloured Vaudeville Show (1935)
- The Kentucky Minstrels (1939)
- The Thief of Bagdag (1940)
- Behind The Blackout (1940)
- Variety in Sepia (1947)
- A World is Turning (1948)
- Olivelli's (1951)
- Night and the City (1959)
- Brown Sugar (1986)
- Sophisticated Lady (1989)
- Adelaide Hall – Live at the Riverside (1989)
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads