Agobardu

San Agobardo^[4] o Agobardo de Lyon,^[5] nació en 779 n'España (Cataluña ?) foi unu de los escritores y prelaos qu'ilustraron l'imperiu carolinxu y foi escoyíu obispu de Lyon en 813.

Agobardu
arzobispu
Vida
Nacimientu	Cataluña, 769[1]
Nacionalidá	Imperiu carolinxu
Muerte	Saintes, 6 de xunu de 840[2] (70/71 años)
Estudios
Llingües falaes	llatín[3]
Alumnu de	Leidrad of Lyon (en)
Oficiu
Oficiu	sacerdote católicu, autor, obispu católicu
Santoral
6 de xunu
Creencies
Relixón	Ilesia Católica

Agobardo foi un oponente de Félix de Urgel y el adopcionismo (obra Liber Adversus Dogma Felicis Urgellensis), y de los xudíos (obra De Insolentia Judeorum).

Muertu en 840, la so festividá celébrase'l 6 de xunu. L'arzobispu francés Agobardo de Lyon denunció'l cultu a les imáxenes, la consagración de templos a los santos y les práutiques llitúrxiques ensin base bíblica.

Obres

• Ad Matfredum Precerem Palatii Deploratoria De Injustitiis.
• Carmina.
• Chartula.
• Contra Insulsam Vulgi Opinionem De Grandine Et Tonitruis.
• Contra Llibros Quatuor Amalarii Abbatis.
• Contra Objectiones Fredigisi Abbatis.
• Contra Praeceptum Impium De Baptismo Judaicorum Mancipiorum.
• De Baptismo Judaicorum Mancipiorum.
• Cavendo Convictu Et Societate Xudaica.
• De Comparatione Regiminis Ecclesiastici Et Politici.
• De Divisione Imperii Francorum Inter Filios Ludovici Imperatoris.
• De Insolentia Judeorum.
• De Judaicis Superstitionibus.
• De Manera Regiminis Ecclesiastici.
• De Privilexu Et Xure Sacerdotii.
• De Quorundam Inlusione Signorum.
• Empondera.
• Epistola Ad Ebbonem Episcopum De Spe Et Timore.
• Liber Adversus Dogma Felicis Urgellensis.
• Liber Adversus Legem Gundobadi.
• Liber Apologeticus Pro Filiis Ludovici Pii Imperatoris Adversus Patrem.
• Liber De Correctioine Antiphonarii.
• Liber De Despensatione Ecclesiasticarum Rerum .
• Liber De Divina Psalmodia.
• Liber De Divinis Sententiis Digestus.
• Sermo Exhortatorius Ad Plebem De Fidei Veritate.
• Vita Operaque.

Bibliografía

• Adrien Bressolles, Saint Agobard, évêque de Lyon. Doctrine et action politique d'Agobard, Paris, 1949.
• Egon Boshof, Erzbischof Agobard von Lyon. Leben und Werk, Köln, 1969.
• Johannes Heil, Agobard, Amulo, das Kirchengut und die Juden von Lyon, in: Francia - Forschungen zur westeuropäischen Geschichte, Nr. 25, 1998, S. 39-76.
• Michel Rubellin, Église et société chrétienne d'Agobard à Valdès, Lyon, 2003.

Ver tamién

• Renacimientu carolinxu.