Alnitak

Alnitak (Dseta Orionis / ζ Ori / 50 Ori) ye un sistema estelar asitiáu na constelación d'Orión. Forma parte del llamáu Cinturón d'Orión xunto a Mintaka (δ Orionis) y Alnilam (ε Orionis) y con elles forma'l grupu conocíu como «les trés Maríes», siendo Alnitak la estrella asitiada más al sur. El so nome provién del árabe النطاق an-ninṭāq y significa «El cinturón». Anque primeramente pensábase que s'atopaba a unos 1.500 años lluz del Sistema Solar, la midida de la so paralax pol satélite Hipparcos dio como resultáu una distancia de namái unos 700 años lluz.

Alnitak
Alnitak (esquina inferior derecha) y la Nebulosa de la Flama.
Datos d'observación (Dómina J2000.0)
Constelación	Orión
Ascensión reuta (α)	05h 40m 45,5s
Declinación (δ)	-07º 56' 34"
Mag. aparente (V)	+2,03 / +4 / +4,2
Carauterístiques físiques
Clasificación estelar	O9Ib / O9 / B2III
Masa solar	20 M☉
Radiu	(20 R☉)
Índiz de color	0,14 / ? / -0,01 (B-V) -1,07 (U-B)
Magnitú absoluta	-5,10
Lluminosidá	100.000 L☉
Temperatura superficial	29.500 ± 1.000 K
Astrometría
Mov. propiu n'α	3,19 mas/añu
Mov. propiu en δ	2,03 mas/añu
Velocidá radial	18 km/s
Distancia	700 años lluz (230 pc)
Paralax	4,43 ± 0,64 mas
Sistema
Nᵁ de componentes	3
Referencies
SIMBAD	enllaz
Otres designaciones
ζ Orionis / 50 Orionis / 126 G. Orionis / HR 1948/9, BD-02° 1338 / HD 37742 / SAO 132444 / HIP 26727 / TD1 5127
[editar datos en Wikidata]

Carauterístiques físiques

Tamaños comparativos de Alnitak y el Sol.

Alnitak ye un sistema estelar triple, que les sos componentes principales tán dixebraes 2,1 segundos d'arcu. La estrella principal del sistema, Alnitak A, ye de la mesma una estrella binaria, calter recién afayáu en 1998. La componente principal, Alnitak Aa, ye una superxigante azul de tipu espectral O9.5Ib y magnitú aparente +1,89, la más brillosa nel cielu d'esti tipu espectral. Alnitak Ab, 2 magnitúes más tenue, ye igualmente una estrella de tipu O, anque de secuencia principal.

Alnitak Aa ye una estrella bien caliente con una temperatura efectivo de 29.500 ± 1.000 K, 10.000 vegaes más lluminosa que'l Sol nel espectru visible, anque si considérase la importante cantidá de radiación ultravioleta qu'emite, la so lluminosidá ye 100.000 mayor que la solar. La so masa envalórase nunes 20 mases solares. Alnitak ye una fonte de rayos X provenientes del fuerte vientu estelar que sopla a cuasi 2.000 km/s dende la so superficie. Con una edá d'apenes 6 millones d'años, nel so nucleu la fusión del hidróxenu remató y avanza nel so evolución pa convertise nuna superxigante colorada, darréu esplotar como supernova y, n'última instancia, concluyir como estrella de neutrones.

Alnitak B ye tamién una estrella masiva de tipu espectral B2III y magnitú +3,72. Completa una vuelta alredor del par interior cada 1.500 años.

Ver tamién

• Llista d'estrelles más brilloses
• Llista d'estrelles más grandes conocíes
• Llista d'estrelles más lluminoses
• Llista d'estrelles más masives

Referencies

• Alnitak (SIMBAD)
• Alnitak (Jim Kaler, Stars)
• Martins, F.; Escolanu, C.; Wade, G. A.; Donati, J. F.; Bouret, J. C.; Acoriques Collaboration (2012). «Observational effects of magnetism in O stars: surface nitrogen abundances». Astronomy and Astrophysics 538:  p. A29. doi:10.1051/0004-6361/201118039.
• Hummel C.A., White N.M., Elias II N.M., Hajian A.R., Nordgren T.Y. (2000). «ζ Orionis A Is a Double Star». The Astrophysical Journal 540 (2):  páxs. L91-L93. doi:10.1086/312882.

Enllaces esternos

• Catálogu d'estrelles de tipu espectral O