Bix Beiderbecke
músicu d'Estaos Xuníos From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Leon Bismark Beiderbecke, "Bix" Beiderbecke, (10 de marzu de 1903, Davenport – 6 d'agostu de 1931, Long Island), cornetista d'Estaos Xuníos de jazz tradicional. Trátase d'una de les primeres figures de la hestoria del jazz y unu de los sos grandes innovadores. Asitiáu en plena dómina del swing, tenía un elegante y distintivu tonu, y un espectacular y orixinal estilu d'improvisación. Foi'l rival blancu de Louis Armstrong nos años venti, anque la comparanza nun ye facedera por cuenta de les diferencies d'estilu y soníu ente los dos.
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Remove ads
Biografía
Beiderbecke empezó na música bien prematuramente; hai noticies de que yá a los trés años podía tocar daqué nel pianu. Influyíu por Nick La Rocca, a quien escucha tocar, Beiderbecke disponer a dedicase al jazz, pero los sos padres consideraron tal dedicación una frivolidá; foi unviáu a l'academia militar Lake Forest en 1921, qu'afortunadamente se topaba cerca de Chicago, el centru del jazz nesa dómina. Beiderbecke foi espulsáu poles sos repitíes inasistencias a clase. Tres un curtiu periodu en casa, convertir en músicu profesional. En 1923, Beiderbecke convertir nel cornetista estrella de los Wolverines y un añu más tarde empezaría a grabar col grupu.
A finales de 1924, abandonó'l grupu pa xunise a la orquesta de Jean Goldkette pero la so incapacidá pa lleer música obligó-y a abandonar. En 1925, tuvo en Chicago intentando aprender a lleer música. L'añu siguiente tuvo cola orquesta de Frankie Trumbauer en Saint Louis. Engabitáu yá al alcohol, sicasí 1927 sería l'añu más importante pa Bix. Trabayó cola orquesta de Jean Goldkette, grabó la so obra maestra al pianu, "In a Mist" (unu de los sos cuatro orixinales inspiraos en Debussy), grabó delles temes clásiques con un pequeñu grupu lideráu por Trumbauer (incluyendo los sos grandes solos "Singin' the Blues", "I'm Comin' Virginia" y "Way Down Yonder in New Orleans"), y robló cola importante orquesta de Paul Whiteman.
Con Whiteman, los solos de Beiderbecke tendieron a ser curtios momentos máxicos; el so brillosu coru en "Sweet Sue" ye un perfectu exemplu d'ello. Tuvo dafechu granible hasta 1928, pero al añu siguiente'l alcoholismu empezólu a crear problemes. Beiderbecke tuvo que folgar, remaneció, y finalmente en setiembre de 1929 foi unviáu a Davenport a recuperase. En 1930 realizó grabaciones intrescendentes, les postreres que fadría antes de morrer. El 6 d'agostu de 1931, Beiderbecke tuvo un ataque de delírium trémens, provocáu pol so alcoholismu, nel so apartamentu de Nueva York. Ensin naide alredor p'ayudar, morrió a los 28 años.[3]
Remove ads
Seleición discográfica
- Bixology, 1924-30 (Joker)
- Bix Beiderbecke, Vol. 1: Singin' the Blues (Columbia)
- Real Jazz Me Blues (Sony)
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads