Bobby Fischer

Robert James Fischer (9 de marzu de 1943, Chicago – 17 de xineru de 2008, Reikiavik), más conocíu como Bobby Fischer,^[9] foi un gran maestru d'axedrez, campeón mundial ente 1972 y 1975. Llogró'l títulu máximu del axedrez mundial al vencer al soviéticu Borís Spassky nel denomináu «Match del Sieglu». Sicasí, dempués de llograr el títulu nun volvió xugar nunca más. Americanu de nacencia, el so país dictó orde de busca y captura contra él en 1992 y más tarde revocó'l so pasaporte. En xunetu de 2004 Fischer foi deteníu nel aeropuertu Narita, de Tokiu (Xapón), por intentar salir del país utilizando un pasaporte non válidu; foi lliberáu ocho meses dempués y autorizáu a viaxar a Islandia, país qu'acababa de concede-y la nacionalidá islandesa a pesar del malestar qu'ello xeneró nes autoridaes d'EEXX. Finó n'Islandia tres años dempués.

Bobby Fischer
Vida
Nacimientu	Chicago[1], 9 de marzu de 1943[2]
Nacionalidá	Estaos Xuníos  (1943 -  2005) Islandia  (2005 -  2008)
Muerte	Reikiavik[3], 17 de xineru de 2008[4] (64 años)
Sepultura	Selfoss[5]
Causa de la muerte	insuficiencia renal[6]
Familia
Padre	Paul Nemenyi
Casáu con	Miyoko Watai [7]
Estudios
Estudios	Erasmus Hall High School (es) 1958)
Llingües falaes	inglés[4] Islandés
Alumnu de	Carmine Nigro Norman T. Whitaker (es) William Lombardy
Oficiu
Oficiu	axedrecista, escritor, inventor, animador
Participante Olimpiaes d'Axedrez de 1960 Olimpiaes d'Axedrez de 1962 Olimpiaes d'Axedrez de 1966 Olimpiaes d'Axedrez de 1970
Puntuación ELO	2785 (xunetu 1972)
Premios	ver campeón del mundo de ajedrez Óscar del Ajedrez  (1970, 1971, 1972) [8]
IMDb	nm1648139
bobbyfischer.net

Primeros años

Puramente falando, Bobby Fischer nun foi un neñu maravía como lo fueron José Raúl Capablanca, Samuel Reshevsky o Arturo Pomar. El so desarrollu de primeres foi más bien lentu. Hasta los trelce años nun empezó a espuntar como un xugador de capacidá cimera; enantes d'esa edá nun s'apreciaben nes sos resultaos y la so calidá de xuegu signu d'estraordinariu talentu axedrecísticu. Ye exacta l'aseveración del árbitru internacional español Pablo Morán nel sentíu de que "Como neñu maravía nun foi bien brillosu; sicasí, como adolescente maravía nun tuvo comparanza na hestoria del axedrez".^[10]

Foi fíu de la enfermera suiza Regina Wender, intelixente y políglota, y del físicu d'orixe alemán Hans-Gerhardt Fischer, anque esiste discutiniu respeuto de si esti postreru foi'l padre biolóxicu de Bobby, pos Regina y Hans-Gerhardt nun vivíen xuntos dende 1939.^[11] Considérase cuasi seguro que so padre biolóxicu foi'l físicu húngaru Paul Nemenyi, dotáu d'estelante intelixencia de tipu matemáticu. Sía que non, Regina y Hans-Gerhardt nun llograron el divorciu hasta 1945; Bobby, qu'entós tenía dos años, quedó, xunto cola so hermana mayor Joan, al cuidu de so madre. En 1949 Regina treslladóse colos sos dos fíos a New York, a un pequeñu apartamentu en Brooklyn. Fischer aprendió a xugar axedrez por sigo mesmu, a partir de les instrucciones que veníen nun estoxu con diversos xuegos que-y regaló la so hermana. La so afición pol axedrez foi aumentando hasta llegar a la obsesión; so madre, esmolecida, llevólu a la consulta d'un psiquiatra pero l'actitú del mozu nun varió. En xineru de 1951, gracies a un anunciu nel periódicu, Bobby participó nuna sesión de simultánees contra'l maestru Max Pavey; esa foi la so primer apaición pública como axedrecista, y anque perdió sirvió-y, según confesión propia, pa siguir esmerándose n'axedrez. El presidente del Brooklyn Chess Club, Carmine Nigro, foi'l so mentor d'axedrez, enseñó-y los fundamentos de la estratexa ya introduciólu nel mundu del axedrez de competición.

En 1955 ingresó nel Manhattan Chess Club y participó per primer vegada nel Campeonatu Junior d'Estaos Xuníos, rematando en décimu llugar. Un añu dempués, en Filadelfia, conquistaría'l títulu xuvenil, ganando ocho partíes, faciendo tables nuna y perdiendo otra. Poco dempués d'esta victoria, Fischer abandonó la Erasmus Hall High School a los 16 años pa dedicase por completu al axedrez; aducía qu'estudiar yera una perda de tiempu. Los sos profesores recordábenlu como un rapazu difícil. Tenía un coeficiente intelectual peraltu, anque yera antisocial. En 1956, John Collins, que fuera tutor d'otros xugadores sobresalientes como Robert Byrne y William Lombardy, aceptólu como alumnu. En delles ocasiones describióse a Collins como una figura paterna pa Fischer.

Sobre la so partida con Donald Byrne, conocida por dalgunos como la "partida del sieglu", el doctor Max Euwe, campeón del mundu ente 1935 y 1937, comentó: "Qu'un renombráu Maestru confíese demasiáu ante un xugador nuevu en plenu progresu, y sufra por ello una seria derrota, nun tien en sí nada de particular, y na hestoria del axedrez rexístrense bastantes exemplos. Mas lo que nun asocede tolos díes ye qu'un escolar de trece años supere francamente na combinación a unu de los meyores xugadores d'América. Les combinaciones de Fischer nun son particularmente fondes, anque tampoco evidentes".^[12]

Cuando Bobby tenía 17 años so madre decidió que nun podía siguir conviviendo con él y camudóse al Bronx, dexando solu al so fíu nel apartamentu de Brooklyn, apurríu totalmente al axedrez.