Brassica oleracea var. gemmifera
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Les coles de Bruxeles, llamaes tamién repollos de Bruxeles (del Grupu Gemmifera de Brassica oleracea; el so nome científicu ye Brassica oleracea var. gemmifera) ye un grupu cultivar (sobremanera pel iviernu) de les coles carauterizáu pol so pequeñu diámetru (xeneralmente de 2.5-4 cm de diámetru) que s'asemeya a diminutes coles. El nome deber al so llugar orixinariu de cultivu, non por causa de que seya popular en Bruxeles. Ye conocida pol so altu conteníu en Vitamina A y C y acedu fólico. Son tamién llamaes: Repollu, repollu blancu,
Remove ads
Carauterístiques
Téunicamente son biltos qu'apaecen del tarmu de la planta y recuéyense cuando tienen una testura firme y un color verde intensu (esisten variedaes con colores coloráu y/o moráu). El cantu de les fueyes que cubre'l nucleu central puede tener color llixeramente amarellentáu. El sabor ye xeneralmente daqué dulzuxu pero, dacuando, con un fondu llixeramente amargosu (por cuenta de traces de glucosinolato: sinigrina y progoitrina).
Remove ads
Historia
Esta planta ye relativamente recién, yá apaecen descripciones de la mesma a entamos del sieglu XIX (aproximao en 1821) nes cercaníes de Bruxeles, el nome vulgar yera "Choux de Bruxelles".[1]
Usos
Apaez frecuentemente acomuñada n'Europa a platos ivernizos, como cuasi toles coles. Suel preparar fervida n'agua y acompañada, debíu en parte al so llixeru sabor duce, de carnes, afumaes, embutíos, etc. Delles variedaes tienen un llixeru sabor amargoso. La forma en que se deben cocinar les coles de Bruxeles foi orixe d'un encaloráu alderique, yá que esisten munches recetes caseres qu'eviten el golor desagradable y que coles mesmes ayuden a caltener l'arume a dulzuxu a nueces, una de les opciones ye la téunica de cocina conocida como Stir frying. Munchos cocineros consideren que la col tien les sos máximes propiedaes arumoses y organolépticas a finales del iviernu, cuando los biltos fueron espuestos a les xelaes ivernices.
El métodu más avezáu pa preparar les coles de Bruxeles ye primero faer un par de incisiones con un cuchillo en forma de cruz na base del pedúnculu y darréu esaniciar, o pulgar, les fueyes superficiales (dacuando daqué descoloríes) que queden sueltes por cuenta de estes incisiones. Esiste la creencia popular de que son cortaes con esta corte cruciáu na so base por que lleguen a cocer enantes, otros cocineros dicen, otra manera, qu'asina se dexa partir l'arume de la col por tola col mientres el cocináu.
Suel ser un acompañamientu ideal de distintos tipos de carne, en delles ocasiones afumaos, como por casu: pequeños tacos de xamón, salchiches, etc.
Conteníu nutritivo
La planta contién múltiples cantidaes de Vitamines y sales minerales, como por casu Vitamina C, Vitamina B-Complexa, Betacarotina, acedu fólico y Calciu, potasiu según fierro, suelen ser incluyíes nes dietes con altu conteníu de sales minerales y fibra.
Galería
Ilustración
La planta al completu
Col de Bruxeles en cultivu
.jpg)
Referencies
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads