Celestín I

Celestino I (sieglu de IV, Roma – 27 de xunetu de 432, Roma) foi'l Papa nᵘ 43 de la Ilesia católica de 422 a 432.^[3]

Celestín I
43. Papa 11 setiembre 422 - 26 xunetu 432 ← Bonifacio I - Sixto III →
Vida
Nacimientu	Roma, sieglu de IV
Nacionalidá	Antigua Roma
Muerte	Roma, 27 de xunetu de 432
Estudios
Llingües falaes	llatín[1]
Oficiu
Oficiu	sacerdote católicu, escritor
Llugares de trabayu	Roma
Santoral
27 de xunetu
Creencies
Relixón	Ilesia Católica[2]

Biografía

Fíu de Prisco, ciertes fontes lo emparentan col emperador Valentiniano III. Foi diáconu en Roma y, según la tradición, mientres un tiempu vivió en Milán onde conoció a San Antonio Abá.^{[ensin referencies]}.

Escoyíu papa por aclamación el 10 de setiembre de 422,^[4] tuvo que faer frente a un variáu númberu de doctrines herétiques como'l nestorianismu, el pelagianismu, el donatismu, el maniqueísmu y el novacianismu y que remataron nos últimos díes del so pontificáu cola celebración del Conceyu d'Éfesu en 431, que supunxo la condena tantu del pelagianismu como del nestorianismu. Esta última doctrina, defendida pol patriarca de Constantinopla, Nestorio, dixebraba los dos naturaleces de Cristu y definía a María como Khristotokos (Madre de Cristu) pero non como Theotokos (Madre de Dios);

Nel citáu conceyu, Celestino tuvo representáu por Cirilo d'Alexandría quien defendió la unidá de los dos naturaleces de Cristu y que va sirvir de base nun futuru por que Eutiques ellabore la doctrina que va dar llugar al monofisismu.

Celestino I morrió'l 27 de xunetu de 432.