Chen Yun

Chen Yun (chinu: 陈云, chinu tradicional: 陳雲, pinyin: Chén Yún) (13 de xunu de 1905, Qingpu ^(es)  – 10 d'abril de 1995, Beixín) foi un políticu comunista chinu.

Chen Yun
Secretary of the Central Commission for Discipline Inspection (en) 22 avientu 1978 - ochobre 1987 ← Dong Biwu - Qiao Shi → Miembru'l Comité Permanente'l Poliburó del Partíu Comunista Chinu avientu 1978 - payares 1987 Vice Chairman of the Chinese Communist Party (en) 28 setiembre 1956 - 1r agostu 1966 Miembru'l Comité Permanente'l Poliburó del Partíu Comunista Chinu setiembre 1956 - abril 1969 1. Vicepremier de la República Popular China (es) 1954 - 1965 - Lin Biao → miembru de l'Asamblea Popular Nacional Eleiciones: 5th National People's Congress (en) , 4th National People's Congress (en) , 3rd National People's Congress (en) , 2nd National People's Congress (en) , 1st National People's Congress (en)
Vida
Nacimientu	Qingpu (es) , 13 de xunu de 1905[1]
Nacionalidá	República Popular China
Muerte	Beixín, 10 d'abril de 1995[1] (89 años)
Sepultura	Cementeriu revolucionariu de Babaoshan
Familia
Casáu con	Yu Ruomu
Fíos/es	Chen Yuan[2] Chen Weilan (en)
Estudios
Estudios	Escuela Internacional Lenin (es)
Oficiu
Oficiu	políticu
Creencies
Partíu políticu	Partíu Comunista de China (dende 1925)

Biografía

Nacíu'l 13 de xunu de 1905, nel Distritu de Qingpu (anguaño parte de Shanghai), Chen foi unu de los pocos organizadores del Partíu Comunista de la clase trabayadora urbana a fines de los años venti, participó na Llarga Marcha, y foi miembru del Comité Central de 1931 a 1987. Tuvo venceyáu al campu de la Economía, a pesar de nun recibir educación formal depués de la escuela elemental.

Chen xugó un rol prominente como organizador mozu del movimientu llaboral mientres principios y mediaos de los años venti, xuntando al Partíu Comunista de China en 1924. Depués del Movimientu del 30 de mayu de 1925, Chen foi un importante organizador so órdenes de Zhou Enlai y Liu Shaoqi. Entós que Chiang Kai-shek enfrentar al PCCh en 1927, Chen torna al so pueblu, pero retorna llueu a Shanghai y sigue secretamente el so trabayu de dirixente llaboral.

Convertir n'unu de los líderes más influyentes de la República Popular de China mientres los ochenta y noventa, según del Partíu Comunista de China en cuasi tola so hestoria. Tamién foi conocíu como Liao Chengyun (廖程雲); anque nun queda claru si foi'l so nome orixinal o foi un seudónimu utilizáu mientres el so trabayu en Shanghai.

Foi unu de los Cinco Grandes de la Guerra Civil en China xunto a Mao Zedong, Liu Shaoqi, Zhou Enlai, y Zhu De y consideráu como unu de los Ocho Inmortales del Partíu Comunista de China.^[3] Chen perteneció al Comité Central ente 1930-31, foi miembru del Comité Permanente del Buró Políticu del Comité Central (1977–1987), y presidente de la Conferencia Consultiva Política (1987–1992). Tamién foi direutor del Departamentu d'Organización del Comité Central en 1938, siendo eleváu al Comité Central y al so Politburó en 1940, permaneciendo nel Politburó hasta agostu de 1966. Foi escoyíu vicepresidente en 1956, anque foi namái miembru ordinariu del Comité Central hasta'l 9º Comité Central (1969). Chen foi nomáu como vicepresidente en xineru de 1975.^[4]

Fináu'l 10 d'abril de 1995, el so fíu, Chen Yuan, ye gobernador del Bancu de Desarrollu de China.

Ver tamién

• Historia de la República Popular China
• Política de la República Popular China
• Equipu coloráu (上海赤衛隊)