Corbera
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Corbera ye un conceyu de la Comunidá Valenciana, España. Perteneciente a la provincia de Valencia, na comarca de la Ribera Baxa.
.jpg)
.svg)
.svg)
Remove ads
Xeografía
Asitiáu na ribera derecha del Júcar, nes aguaes nortes de la sierra de corbera.
La parte sur del términu ye bien montascosa, nella desenvuélvese la sierra de Corbera, que tien la so máxima altitú nel Cavall Bernat (584 m) compartíu col conceyu de Llaurí, que ye vértiz xeodésicu de segundu orde. El sector norte ye llanu, sacante la llamada Montañeta de San Miguel (66 m), onde hubo un monesteriu del que güei queden unes ruines visibles. A los pies de la llomba naz una fonte que riega parte de la güerta del términu. De la marxe derecha del Júcar sale la Acequia de los Cuatro Pueblos, que sirve a Corbera, Riola, Fortaleny y Polinyà de Xúquer. Dientro del términu forma'l regatu de Corbera.
Dende Valencia, aportar a esta llocalidá al traviés de la N-332 pa enllazar cola CV-509 y depués cola CV-510.
Llocalidaes estremeres
El términu municipal de Corbera parte coles siguientes llocalidaes: Alzira, Cullera, Fortaleny, Llaurí, Polinyà de Xúquer, Benicull y Riola, toes elles de la provincia de Valencia.
Remove ads
Historia
Los datos más antiguos que se tienen de la ocupación del territoriu correspuenden a los primeros tiempos de la edá de los Metales: dotes sepulcrales del enterramientu coleutivu eneolíticu apaecíu na Coveta del Gat. Tamién se diz que son eneolíticos dellos oxetos de los recoyíos nel Puntal de l'Agüela y yá na plena Edá del Bronce la mayor parte de los restos d'esti puntal, la cerámica fecha a mano, el cuchiellu de xil y otros oxetos atopaos na Cova de les Ratetes, los fragmentos de cerámica que se recueyen nel monte Assolada y los restos de poblaos que queden nel Castiellu y na Montañeta de Carlos.
Xaime I conquistó la población en 1248, otorgando importantes franquicies a los pobladores ya impulsando la construcción de cases en redol del castiellu. En 1349, Pedru IV el Ceremoniosu dio'l pueblu y el castiellu a Pedro de Jérica. Perteneció depués a Ramón Berenguer d'Aragón, fíu de Xaime II y a les families Terranova y Carroç de Vilaragut, qu'en 1418 vender a Alfonso'l Magnánimo. En 1465, mercar de nuevu la familia Vilaragut.
A finales de los años 80 del sieglu XX camudó'l so nome de Corbera de Alcira a Corbera.
Remove ads
Alministración
Demografía
| 1990 | 1992 | 1994 | 1996 | 1998 | 2000 | 2002 | 2004 | 2005 | 2007 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 3.255 | 3.141 | 3.195 | 3.148 | 3.099 | 3.068 | 3.039 | 3.057 | 3.077 | 3.249 |
Economía
Los cultivos son na so cuasi totalidá de regadío y tán abastecíos peles agües del Júcar y de la fonte de San Miguel. Colléchase arroz, naranxes, pataques, maíz y hortolices. Hai ganadería lanar.
Monumentos
- Ilesia Parroquial. Ta dedicada a los Santos Vicentes. Foi construyida ente 1940 y 1953, sustituyendo a otra que databa de 1596. Nella venérase a la Mare de deu del castell , imaxe de madera que tuvo na capiya del castiellu, hasta que foi treslladada a la ermita de San Miguel.
- Torre árabe de la Ermita de San Miguel.
- Ermita del Santu Cristu.
- Castiellu de Corbera. Sobre'l monte qu'apodera la población atopen los restos del castiellu. Yera bien estensu, ocupando una posición estratéxica, apoderando les riberes del Júcar. Les fachaes caltener en bastante bon estáu, non asina l'interior, que ta en ruines, ye d'orixe romanu y foi restauráu en dómina musulmana. La so torre ye una de les más importante de WEuropa.
- Fornu del Rei. (Forn del Rei). Del sieglu XIV.
Remove ads
Fiestes llocales
- Fiestes patronales. Celebra les sos fiestes patronales del 20 al 23 de xineru a San Vicente Mártir y San Vicente Ferrer, y del 1 al 9 de setiembre a la Virxe del Castiellu.
Ver tamién
Batalla del castiellu de Corbera
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads