Diplodus sargus
especie de pexe From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
El xargu[1] (Diplodus sargus) ye un pexe de la familia de los Sparidae, xéneru Diplodus qu'habita nel Cantábricu. Tien un cuerpu ovaláu y altu y algama los 20 - 25 cm de llonxitú y 2 kg de pesu. Los sos dientes son planos y abondo afilaos, y tien la boca pequeña. La pallabra "diplodus" remanez del griegu diploos-odoús (dos tribes de dientes: incisivos y molares).
,_Madeira,_Portugal,_2019-05-31,_DD_29.jpg)
Dase un aldéu a la Chopa (Spondyliosoma cantharus) lo que fai bien fácil el trafulcalu con ésta, y la cultura popular fai que se-yos denome a les dos especies col mesmu términu (xargu/chopa), pero esto ye un error.
El color xeneral del xargu ye abuxáu con reflexos platiaos más o menos escuru según l'hábitat y la edá del exemplar. Tien ente ocho y doce bandes tresversales escures, que van difuminándose cola edá y la cabera d'elles, allugada sobro'l pedúnculu caudal, ye la más marcada y tien aspeutu de siella de montar. Aliméntase de moluscos y pequeños crustáceos. Ye tamién pariente de la dorada (Sparus aurata) y la Pica (pagellus erythrinus)
- Sinónimos: Sparus sargus
Remove ads
Morfoloxía
El xargu tien el cuerpu estruyíu llateralmente. El so color ye gris, claro o escuru según les sos necesidaes de camuflaxe, con reflexos platiaos. Los xuveniles tienen bandes escures verticales en bandes, que se van difuminando cola edá y lleguen a desapaecer nos exemplares grandes, la postrera d'elles nel mesmu pedúnculu de la cola ye la más gruesa y escura -esta nun desapaez-.
Tien una docena d'escayos na aleta dorsal y tres espines na anal. L'aleta caudal tien una orla negra.
La boca ye más llarga que'l diámetru del güeyu. Los dientes incisivos son planos y afilaos mentanto los molares posteriores esmagayen.
La so talla máxima descrita ye 45 cm con un pesu máximu de 2 kg.[2]
Remove ads
Hábitat y bioloxía
Espárdese per tola mariña este del océanu Atlánticu hasta Sudáfrica, y per tol mar Mediterraneu y el mar Negru.
De mozos viven en bálamos numberosos de pequeños xargos mui cerca de la oriella, frecuentes en cais, petones y al pie de les roques del cantil, tamién nos praos de Posidonia, dacuando entren n'agües salobres.[3] Los adultos son solitarios y viven na mar ente los 0 y los 50 m de fondura.[4] Frecuenta la zona del cantil, sobremanera de madrugada.[5]
Neto qu'otros munchos espáridos, los xargos son hermafrodites.
Aliméntense de moluscos y otros pequeños invertebraos bentónicos que desentierren del sedimentu.[6] Esmagaya les conches de los moluscos colos sos fuertes molares.
Remove ads
Pesca y gastronomía
Son difíciles de pescar, siendo bien buscáu polos pescadores deportivos pa pescalu con caña ente los castros costeros.
La so carne ye bien apreciao como d'escelente calidá, consumíos tanto al fornu como tostaos n'aceite.
Referencies
Bibliografía
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads