Jacqueline de Romilly
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Jacqueline Worms de Romilly (26 de marzu de 1913, Chartres – 18 d'avientu de 2010, Boulogne-Billancourt) foi una helenista, escritora y profesora francesa. A esta gran filóloga foi-y concedida pol so trabayu la nacionalidá griega en 1995.
Ye conocida en tol mundu polos sos estudios sobre la civilización y llingua de l'Antigua Grecia. Foi la primer muyer n'ingresar nel Colexu de Francia y la segunda qu'entró na Académie Française.
Remove ads
Trayeutoria
Jacqueline de Romilly (o Worms de Romilly), nació como Jacqueline David en 1913.[10] Yera fía de Maxime David, profesor francés de filosofía, muertu na Primer Guerra, en 1914, y de Jeanne Malvoisin, que se fixo escritora tres esi conflictu mundial, y familiar.
Estudió nel Lycée Molière, onde ganó'l Concursu Xeneral de Llatín y llogró el segundu premiu en griegu en 1930. Depués preparó'l so accesu a la Escuela Normal Cimera (nel Lycée Louis-le-Grand), a onde aportó en 1933. Alumna del helenista Paul Mazon, consiguió l'agregamientu en lletres en 1936. Casar en 1940 con Michel Worms de Romilly (del que va divorciar en 1973).
Foi espulsada de les sos funciones pola llexislación racista del réxime de Vichy, en 1941, pol so orixe xudíu[11] y tuvo que despintase. Namái tres la Segunda Guerra, en 1947, pudo concluyir la so tesis doctoral sobre Tucídides; esti trabayu va marcar la so investigación y los sos escritos, qu'arrinquen del so fascinación temprana pol historiador griegu.
Tres la so docencia na secundaria, foi profesora na Universidá de Lille, y depués na Sorbona, onde enseñó ente 1957 y 1973. Daquella empecipióse la so carrera como ensayista. De 1973 a 1984, desempeñó una cátedra sobre la Grecia antigua (sobre'l biltu del pensamientu moral y políticu) nel Colexu de Francia, onde foi la primer muyer que foi nomada para n'enseñar nesta institución prestixosa.
En 1975, foi escoyida pola Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, y foi la primer muyer en pertenecer a ella), qu'amás presidió en 1987. En 1988, sería la segunda muyer (tres Marguerite Yourcenar) n'entrar na Académie Française.
Presidió la famosa sociedá Guillaume Budé, mientres unos años, y depués siguió siendo'l so presidente d'honor. En 1992, Jacqueline de Romilly fundó con Marc Fumaroli una sociedá pa salvaguardar de les enseñances lliteraries (S.Y.L.). Recibió la nacionalidá griega en 1995, y sería nomada «embaxadora del helenismu» en 2000.
En 2008, cuando tenía 95 años, convertir al catolicismu maronita (foi bautizada en 1940).[12][13] Morrió nel hospital Ambroise-Paré de Boulogne-Billancourt, en 2010, a los 97 años.[14]
Remove ads
Bibliografía
- Thucydide et l'impérialisme athénien, la pensée de l'historien et la genèse de l'œuvre, 1947; tesis doctoral
- Histoire et raison chez Thucydide, Belles-Lettres, 1956
- La Crainte et l'angoisse dans le théâtre d'Eschyle, Belles-Lettres, 1958
- L'évolution du pathétique, d'Eschyle à Euripide, BUO, 1961
- Nous autres professeurs, Fayard, 1969
- La Tragédie grecque, BUO, 1970
- Le Temps dans la tragédie grecque, Vrin, 1971
- La Loi dans la pensée grecque, des origines à Aristote, Belles-Lettres, 1971
- Problèmes de la démocratie grecque, Hermann, 1975. Tr.: Los fundamentos de la Democracia, Cupsa Editorial, 1977 ISBN 978-84-390-0013-6
- La douceur dans la pensée grecque, Les Belles Lettres, 1979
- Précis de littérature grecque, BUO, 1980
- L'Enseignement en détresse, Julliard, 1984
- «Patience, mon cœur»: l'essor de la psychologie dans la littérature grecque classique, Belles-Lettres, 1984
- Homère, BUO, Que sais-je?, 1985
- La Modernité d'Euripide, BUO, 1986
- Sur les chemins de Sainte-Victoire, Julliard, 1987
- Les Grands Sophistes dans l'Athènes de Périclès, Fallois, 1988. Tr.: Los grandes sofistes na Atenes de Pericles, Seix Barral, 1997, ISBN 978-84-322-4774-3
- La Grèce à la découverte de llibertar, Fallois, 1989
- La construction de la vérité chez Thucydide, Julliard (col. "Conférences, essais et leçons du Collège de France"), 1990
- Ouverture à cœur, Fallois, 1990. Tr.: A corazón abiertu, El Aleph 2006, ISBN 978-84-7669-745-0
- Écrits sur l'enseignement, Fallois, 1991
- Pourquoi la Grèce?, Fallois, 1992. Tr.:Por qué Grecia?, Alderique, 1997 ISBN 978-84-8306-049-0
- Les Œufs de Pâques, Fallois, 1993
- Lettres aux parents sur les choix scolaires, Fallois, 1994
- Rencontre avec la Grèce Antique, Fallois, 1995
- Alcibiade ou les dangers de l'ambition, de Fallois, 1995. Tr.: Alcibíades o Los peligros de l'ambición, Seix Barral, 1996 ISBN 978-84-322-4762-0
- Jeux de lumière sur l'Hellade, Fata Morgana, 1996
- Hector, Fallois, 1997
- Le Trésor des savoirs oubliés, Fallois, 1998. Tr. L'ayalga de los saberes escaecíos, Península, 1999 ISBN 978-84-8307-227-1
- Laisse flotter les rubans, Fallois, 1999
- La Grèce antique contre la violence, Fallois, 2000
- Héros tragiques, héros lyriques, Fata Morgana, 2000
- Au Louvre avec Jacqueline de Romilly et Jacques Lacarrière, Éditions d'art, Louvre, 2001
- Roger Caillois hier encore, Fata Morgana, 2001
- Sous des dehors si aseles, Fallois, 2002
- La Grèce antique: les plus beaux textes d'Homère à Origène, Bayard, 2003
- Xune certaine idée de la Grèce, Fallois, 2003
- De la Flûte à la Lyre, Fata Morgana, 2004
- Dictionnaire de littérature grecque ancienne et moderne, Atenes, 2004
- Jacqueline se Romilly raconte l'Orestie d'Eschyle, Bayard Centurion, 2006
- L'Invention de l'histoire politique chez Thucydide, ENS, 2005
- L'Élan démocratique dans l'Athènes ancienne, Fallois, 2005
- Les Roses de la solitude, 2006
- Dans le jardin des mots, 2007
- Le Sourire innomable, Fallois, 2008
- Petites leçons sur le grec ancien, con Monique Trédé-Boulmer, Stock, 2008
- Les Révélations de la mémoire, Fallois, 2009
- Actualité de la Démocratie Athénienne, 2009, con Fabrice Amedeo
- La grandeur de l'homme au siècle de Périclès, Fallois, 2010
Remove ads
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads