Janez Vajkard Valvasor

Johann Weikhard Freiherr von Valvasor (eslovenu Janez Vajkard Valvasor) o a cencielles Valvasor (28 de mayu de 1641, Liubliana – 19 de setiembre de 1693, Krško) foi un noble, científicu, polímata de Carniola y miembru de la Royal Society de Londres.^[5]

Janez Vajkard Valvasor
Vida
Nacimientu	Liubliana[1], 28 de mayu de 1641[1]
Nacionalidá	Sacru Imperiu Romanu Xermánicu
Muerte	Krško[2], 19 de setiembre de 1693[3] (52 años)
Familia
Fíos/es	Alojzij Valvasor[1]
Estudios
Llingües falaes	llatín alemán[4] eslovenu[3]
Oficiu
Oficiu	cartógrafu, xeógrafu, heraldista, escritor, polímata, editor, coleicionista, aristócrata
Llugares de trabayu	Nürnberg
Premios	ver miembru de la Royal Society
Miembru de	Royal Society

Biografía

Nun se sabe nin la fecha nin el llugar exactos de la so nacencia, namái que foi bautizáu na catedral de San Nicolás de Liubliana y que foi'l docenu fíu de Bartholomäus y Anna Maria Freiin von Rauber, residentes tantu nel Castiellu Medija en Izlake y na parte vieya de Libliana.

El so padre finó cuando tenía 12 años y estudió nun colexu xesuita graduándose en 1658. En cuenta de siguir la so formación académica nuna universidá, decidió embarcase nun viaxe de 14 años por toa Europa y el norte d'África pa espandir horizontes. Mientres esti periodu, apuntar na armada mientres la Guerra otomanu-hasbúrgica.

Poco dempués, casó con Anna Rosina Grafenweger en 1672, adquiriendo'l Castiellu Bogenšperk cerca de Litija, onde estableció una tienda d'artesaníes de pintures, grabaos, impresiones y escritos, y onde dilapidó la so fortuna publicando los sos llibros y hubo de vender el castiellu a l'Archidiócesis católica de Zagreb, que treslladó la biblioteca y 7300 dibuxos a Croacia onde formen parte de los archivos estatales de Croacia.^[6] Valvasor morrió en 1693 en Krško.

Mandáu

La so obra más importante ye ensin dulda La Gloria del Ducáu de Carniola (n'alemán: Die Ehre deß Herzogthums Crain, n'eslovenu, Slava vojvodine Kranjske), de 1689, con 15 tomos, 3532 páxines, 528 ilustraciones y 24 apéndices, qu'ufierta una descripción de la Carniola de la dómina. Amás, documentó per primer vegada la lleenda d'un vampiru d'Istria llamáu Jure Grando,^[7][8] y foi pionera en falar del karst, y el so estensu trabayu de 1687 sobre hidroloxía del intermitente Llagu Cerknica supúnxo-y la membresía na Royal Society.

Obra

• Dominicae passionis icones, 1679, reimpresa en 1970
• Topographia arcium Lambergianarum id est pládanos, castella et dominia in Carniolia habita possident comites a Lamberg; Bagenspergi (Bogenšperg), 1679 , reimpresa en 1995
• Topographia Archiducatus Carinthiae modernae: das ist Controfee aller Stätt, Märckht, Clöster, undt Schlösser, wie sie anietzo stehen in dem Ertzhertzogthumb Khärnten; Wagensperg in Crain (Bogenšperg), 1681; Nürnberg, 1688
• Carniolia, Karstia, Histria et Windorum Marchia, Labaci (Ljubljana) 1681
• Theatrum mortis humanae tripartitum: figuris aeneis illustratum : das ist: Schau-Bühne des menschlichen Todts in drey Theil : mit schönen Kupffer-Stichen geziehrt vnd an Tag gegeben; Laybach, Saltzburg (Ljubljana, Salzburg); 1682
• Topographia Archiducatus Carinthiae antiquae & modernae completa: Das ist Vollkommene und gründliche Land - Beschreibung des berühmten Erz - Herzogthums Kärndten; Nürnberg 1688
• Opus insignium armorumque ... ;(1687-1688)
• Die Ehre dess Hertzogthums Crain: das ist, Wahre, gründliche, und recht eigendliche Belegen- und Beschaffenheit dieres Römisch-Keyserlichen herrlichen Erblandes; Laybach (Ljubljana) 1689