Leon Festinger

Leon Festinger (8 de mayu de 1919, Manhattan – 11 de febreru de 1989, Nueva York) foi un psicólogu social d'Estaos Xuníos.

Leon Festinger
Vida
Nacimientu	Manhattan, 8 de mayu de 1919[1]
Nacionalidá	Estaos Xuníos
Muerte	Nueva York[2], 11 de febreru de 1989[1] (69 años)
Causa de la muerte	cáncanu
Estudios
Estudios	City College of New York (en) 1939) bachiller de ciencies : sicoloxía Universidá d'Iowa 1940) maestría Universidá d'Iowa 1942) Philosophiæ doctor : Psicoloxía del desarrollu Boys High School
Nivel d'estudios	Philosophiæ doctor
Direutor de tesis	Kurt Lewin
Direutor de tesis de	Stanley Schachter Elliot Aronson Harold B. Gerard Bertram Raven Judson Ridgway Mills
Llingües falaes	inglés[3]
Profesor de	Elliot Aronson Philip Zimbardo Stanley Schachter
Oficiu
Oficiu	psicólogu, profesor universitariu
Emplegadores	Universidá de Michigan Universidá de Minnesota
Premios	ver APA Award for Distinguished Scientific Contributions to Psychology  (1959) [4]
Miembru de	Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos Asociación d'Estaos Xuníos pa la Meyora de la Ciencia Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Creencies
Relixón	ateísmu

Biografía

Foi autor de A Theory of Cognitive Dissonance (1957), obra na qu'espón la so teoría de la disonancia cognitiva, que revolucionó'l campu de la psicoloxía social, y que tuvo múltiples aplicaciones n'árees tales como la motivación, la dinámica de grupos, l'estudiu del cambéu d'actitúes y tomar de decisiones. Na so teoría, señala que na mente de los suxetos puede estremase una serie de conocencies o elementos (cogniciones) "... ye dicir tou lo qu'una persona sabe alrodiu de sí mesma, de la so conducta y de les sos circunstancies" y que dalgunos d'estes conocencies pueden ser contradictorios, non yá dende'l puntu de vista lóxicu, sinón tamién dende'l psicolóxicu, ente sigo, p. ex., la idea de que'l códigu de la circulación hai de ser respetáu pue tar en contradicción cola conocencia de que nesti momentu toi saltando un semáforu coloráu.

Esta contradicción ye lo que l'autor denomina disonancia cognitiva. Cuando hai disonancia cognitiva, el suxetu vese motiváu a amenorgala.

Pa ello hai de camudar la so conducta, si ello ye posible, y si nun lu ye, lo cual asocede en munchos casos (por casu al evaluar un fechu yá socedíu, pola incapacidá d'actuar sobre'l pasáu), entós va tratar de camudar les sos cogniciones o la valoración de les mesmes.

Hemos d'entrar nun conflictu con al respective de nuesa toma de decisión, pero por que ésta seya disonante precisa ser por fuercia relevante pa nós.

Esto ye, les persones escoyemos aquelles perceiciones que confirmen los nuesos pensamientos independientemente de si son fechos reales o non con tal d'amenorgar nuesa disonancia cognitiva.

Ver tamién

• Disonancia cognitiva
• Psicoloxía social