Llei marcial

La Llei marcial (Del llatín martiālliriu, de Marte)^[1]ye un estatutu d'esceición d'aplicación de les normes llegales ordinaries (de normal reguláu na Constitución del Estáu), per mediu del cual otorgar facultaes estraordinaries a les fuercies armaes o la policía tocantes a l'alministración de xurisdicción y resguardu del orde públicu. Casos avezaos d'aplicación son la guerra o pa encalorar rebeliones.

Llei marcial

Nesti sentíu la llei marcial imponse cuando ye necesariu sofitar les actividaes d'autoridaes y organizaciones militares. Esto asocede cuando hai necesidaes calificaes como «urxentes», nes cualos les instituciones ordinaries de xusticia nun funcionar o si tales instituciones envalórense lentes o débiles pa caltener el control de la nueva situación. La meta de la llei marcial ye caltener l'orde mientres una emerxencia.

Polo xeneral, la llei marcial implica una llimitación y suspensión de dalgunos de los derechos que l'ordenamientu garantiza al individuu, amás d'aplicar procesos sumarios nos xuicios y castigos severos más allá de los que s'imponen en situaciones normales. En munchos casos de llei marcial, la pena de muerte ye impuesta pa crímenes que de normal nun seríen crímenes capitales, como'l saquéu o robos en casu de catástrofes. Los llamaos de normal a exercer la llei marcial son los tribunales militares.

Regulación por países

Por decisiones de la Corte Suprema de los Estaos Xuníos en casos asocedíos mientres la Guerra de Secesión y la Segunda Guerra Mundial, sostúvose que nun yera posible aplicar la llei marcial en casu d'esistir y tar operativos los xulgaos civiles llamaos a dictar la llei marcial. La llei marcial ye la imposición del estáu militar, nel cual tolos civiles convertir en militares, sometíos a les lleis propies del estatutu, anque ten de ser llegalizáu pol congresu de la nación.

Ver tamién

• Estáu d'alarma
• Estáu d'emerxencia
• Estáu d'esceición
• Estáu de guerra
• Estáu de sitiu
• Rexímenes d'esceición