Pancratium maritimum
especie de planta From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Pancratium maritimum, la azucena de mar -ente otros numberosos nomes vernaculares-, ye una planta bulbosa de la familia de les Amarilidácees. Alcuéntrase nos arenales y nes dunes fixes de les mariñes del Atlánticu y nes mariñes del Mediterraneu, a plenu sol y tolera bien periodos enllargaos de seca.[1]
Remove ads
Descripción
El nardo marítimu ye una planta yerbácea; les fueyes argutes sobresalen del suelu, formando un mestu ramillete; tienen ente 5 y 20 mm d'anchu y son de color verde azuláu. Tienen un bulbu allargáu, ablancazáu, con múltiples capes membranoses. Inxeríu, resulta de gran toxicidá, por cuenta de que contién heterósidos cardiotónicos. Los raigaños tán asitiaes a una fondura d'hasta 80 cm so la superficie.
Les flores son pedicelaes, grandes y llamatives, de color blancu, con gran paecíu a los narcisos y bien arumoses, con un tamañu d'hasta 15 cm de llargor. La flor presenta seis tépalos llanceolaos abiertos na periferia y con un nerviu dorsal verdosu que naz na base de la umbela. La corola con forma de trompeta, tamién blanca, tien doce dientes de forma triangular. Los seis estames son de color ablancazáu, con unes anteres de color mariellu con forma arriñonada.
L'ovariu ye trilocular y sobresal sobre'l mota espatoide de dos bráctees caedizas. El so frutu ye una cápsula grande y ovoidea, en que'l so interior atópense les granes, negres, anguloses, brillantes, con forma subtriangular, de placentación axial y apilaes en cada unu de los trés lóculos.
Remove ads
Floriamientu
Floria dende finales de xunu, en xunetu y agostu, hasta setiembre, cuando la mayoría de les plantes yá pasaron el so floriamientu.
Hábitat
Vive nes dunes costeres. Rique suelu bien drenáu anque sía probe, secu, grebu, y esposición a plenu sol. La planta tien la particularidá de podese soterrar más fondamente pa evitar la desecación, o bien d'allargar los sos tarmos en casu de quedar bien cubierta de sable.
Ecoloxía
La planta ye polinizada por una poliya ferre llamada Agrius convolvuli. Estos inseutos visiten la flor cuando la velocidá del vientu ye de dos metros per segundu. Cuando ye mayor, les poliyes nun visiten la planta. Anque la especie ye polinizada de manera artificial mientres el tiempu airosu la polinización nun ye eficaz. Otru datu específicu del lliriu arena ye que nun ye receptivu al so propiu polen y la planta puede reconocelo. Esta flor solo puede ser fértil con polinización cruciada.
Remove ads
Plagues
Les fueyes son taramiaes pola guxanu del Lepidópteru Brithys crini, acomuñáu puramente a esta planta.
Cultivu
Crez bien en terrenes arenosos, perfectamente drenaos y en llugares templaos y soleyeros. Por que los bulbos maurezan totalmente ye imprescindible, depués del floriamientu, un periodu templao y seco. Los bulbos llántense na seronda a una fondura de 15 cm. Multiplicar por aciu bulbillos, que tienen de dixebrase del bulbu orixinal na seronda.
Propiedaes
Los bulbos de Pancratium maritimum contienen un inhibidor de la acetilcolinesterasa, llamáu ungeremina que puede ser afechu como tratamientu pa la enfermedá d'Alzheimer. Ungeremina tamién s'aislló de Nerine bowdenii, Ungernia spiralis, Zephyranthes flava, Ungernia minor, Crinum augustum, Crinum asiaticum y Hippeastrum solandriflorum.[2]
4'-Hydroxy-5,7-dimethoxy-8-methylflavan ye un flavano que tamién s'atopa na planta P. maritimum.[3]
Remove ads
Taxonomía
Pancratium maritimum describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum, 1: 290, 1753.[4]
Pancratium: nome xenéricu que provién del griegu παν (pan, "tou") y κρατυς (cratys, "potente") n'alusión a supuestes virtúes medicina-yos.
maritimum: epítetu llatín provién del llatín "mar", pol so hábitat costeru.
- Hymenocallis maritima (L.) M.Roem., 1847
- Pancratium carolinianum L., 1753
- Scilla parva Garsault, 1764
- Hymenocallis llaceria Salisb., 1812, nom. illeg.
- Hymenocallis caroliniana (L.) Herb., 1821
- Hymenocallis ruizii M.Roem., 1847
- Pancratium aegyptiacum M.Roem., 1847
- Pancratium angustifolium M.Roem., 1847
- Pancratium abchasicum Regel, 1860
- Pancratium angustifolium Lojac., 1909, nom. illeg.
- Pancratium barcinonense Sennen, 1928
- Pancratium mirennae Mattei, 1928
- Pancratium linosae Soldano et F.Conti, 2005[5]
Remove ads
Nome común
Nun hai conseñaos nomes comunes n'asturianu pa esta especie.
Ver tamién
Referencies
Bibliografía
Enllaces esternos
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads