Sardar Vallabhbhai Patel

Vallabhbhai Jhaverbhai Patel (31 d'ochobre de 1875, Nadiad – 15 d'avientu de 1950, Mumbai), más conocíu como Sardar Patel, foi un políticu de la India.

Sardar Vallabhbhai Patel
Minister of Home Affairs (en) 15 agostu 1948 - 15 avientu 1950 ← ensin valor - C. Rajagopalachari (en) → Deputy Prime Minister of India (en) 15 agostu 1947 - 15 avientu 1950 ← ensin valor - Morarji Desai → Member of the Advisory Committee of the Constituent Assembly of India (en) 24 xineru 1947 - member of the Steering Committee of the Constituent Assembly of India (en) 21 xineru 1947 - member of the Negotiating Committee of the Constituent Assembly of India (en) 21 avientu 1946 - Member of the Constituent Assembly of India (en) 6 xunetu 1946 - 24 xineru 1950 member of the Lok Sabha (en)
Vida
Nacimientu	Nadiad, 31 d'ochobre de 1875[1]
Nacionalidá	Raj británicu  14 agostu 1947) Unión de la India  (15 agostu 1947 -  26 xineru 1950) India  (26 xineru 1950 -
Muerte	Mumbai, 15 d'avientu de 1950[2] (75 años)
Causa de la muerte	infartu de miocardiu
Familia
Casáu con	Jhaverben Patel
Fíos/es	Dahyabhai Patel Maniben Patel
Estudios
Estudios	Middle Temple (en) City Law School (en)
Llingües falaes	Idioma guyaratín[1] inglés[3]
Oficiu
Oficiu	políticu, economista, barrister, xurista, freedom fighter (en)
Premios	ver Bharat Ratna
Creencies
Relixón	Hinduismu
Partíu políticu	Congresu Nacional Indiu
IMDb	nm1524543

Educáu nel so país d'orixe, estableció'l so propiu despachu d'abogaos en 1900 y dempués estudió lleis nel Reinu Xuníu; viéndose envueltu na política hasta 1917. Al igual que Mohandas Gandhi (y a diferencia de Jawaharlal Nehru), defendió'l estatus de dominiu dientro de la Mancomunidá Británica de Naciones en cuenta de la independencia pa la India.

Oponer a la llucha armada por practicidad más que por razones morales y nun s'interesó na unidá hindú-musulmana. Patel foi repetidamente candidatu pa la presidencia del Congresu Nacional Indiu, la so actitú intransixente escontra los indios musulmanes ganó-y el respaldu de Gandhi y finalmente, la presidencia.

Dempués de la independencia india en 1947, caltuvo dellos puestos ministeriales. Ye recordáu por llograr la integración pacífica de los estaos principescos indios dientro de la unión india y la solidarización política de la nación.