Sitta frontalis

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Sitta frontalis
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (IUCN)[1]
Clasificación científica
Dominiu:	Eukaryota
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Sittidae
Xéneru:	Sitta
Especie:	S. frontalis (Swainson, 1820)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Sitta frontalis^[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Sittidae.

Distribuyir a lo llargo del sur d'Asia (por Paquistán, la India y Sri Lanka) escontra l'este y sur de China ya Indonesia.^[3]

Descripción y hábitat

Ye una especie residente de tolos tipos de montes, anque'l monte siempreverde abiertu ye'l hábitat óptimo.

Tien la capacidá, al igual qu'otres sitas, d'engatar árboles, a diferencia d'especies como picatueros que solo puede esguilalos. Aliméntase viviegamente d'inseutos y arañes, y puede ser atopáu alimentándose en bandaes con otres paseriformes.

La especie ye un típicu esguilador azul con cabeza grande, cola curtia, y prominentes picu y pies. Llega a midir 12.5 cm de llargu y ye de color azul violáceo nes partes cimeres, con mejilla color lavanda, partes inferiores color beige y un gargüelu ablancazáu. El picu ye de color coloráu, y tien un parche negru na frente.

El machu tien una llista superciliar negra, pero les femes escarecen d'ella y tienen un color más templáu na rexón inferior. Los mozos son versiones más apagaes del adultu. Hai cuatro variaciones distintos de solombra nes partes inferiores y la estensión del blancu nel gargüelu tamién varia.

Los niales tán en furacos o resquiebros d'árboles, forraos de mofu, pieles y plumes, o yerba. Dacuando, l'esguilador precisa engrandar el furacu, pero un furacu grande puede amenorgar el tamañu de la so entrada pola construcción d'una paré aseada de folla. La fema pon trés a seis güevos blancu, chiscaos con colloráu.

Este ye un páxaru ruidosu, yá que'l so llamáu consta d'un repitíu «sit-sit-sit».

Taxonomía

Según el Congresu Ornitolóxicu Internacional^[3] y Alan P. Peterson,^[4] esisten cinco subespecies:

• S. f. frontalis Swainson, 1820, nel centru del Himalaya y de la India y Indochina;
• S. f. saturatior Hartert, 1902, na península de Malaca, norte de Sumatra ya islles conexes;
• S. f. corallipes (Sharpe, 1888), en Borneo;
• S. f. palawana Hartert, 1905, en Palawan (Filipines Occidental); y,
• S. f. velata Temminck, 1821, nel sur de Sumatra y Xava.