Trotula de Salerno

Trótula de Salerno^[2] (Salerno, principios del sieglu XI - Salerno, 1097)^[3] foi una doctora italiana qu'escribió dellos influyentes trabayos de medicina femenina, siendo'l más importante d'ellos Passionibus mulierum curandorum, tamién conocíu como Trótula major.

Trotula de Salerno
Vida
Nacimientu	Salerno, 1110
Muerte	1160[1] (49/50 años)
Familia
Casada con	Giovanni Plateario il Vecchio (en)
Fíos/es	Giovanni Plateario il Giovane
Oficiu
Oficiu	médica, ciruxana, escritora sobre medicina, xinecóloga, profesora universitaria
Trabayos destacaos	Practica secundum Trotam (en) De curis mulierum (en) De ornatu mulierum (en) Liber de sinthomatibus mulierum (es)

Otros nomes

• Trotia de Salerno
• Trocta de Salerno
• Trotula Platearius
• Trótula Platearius
• Trocta di Ruggiero
• Trotia de Ruggiero
• Trótula de Ruggiero

Poco se sabe alrodiu de la vida de Trótula. Piénsase que foi profesora de medicina de la Escuela Médica Salernitana (que foi'l primer centru médicu ensin conexón cola ilesia y ye considerada por dellos autores como la primer universidá europea) qu'aceptaba muyeres como profesores y alumnes. Los sos llibros centrar nos problemes médicos de les muyeres, incluyendo la menstruación y el partu. Los sos escritos reflexaron idees bien avanzaes pal so tiempu: un exemplu ye'l so sofitu a que se suministraren opiáceos a les muyeres mientres el partu p'apangar el dolor, una práutica qu'entós yera escorrida poles autoridaes. Tamién afirmaba que les torgues a la concepción podíen ser debíos tanto a les muyeres como a los homes, en claru contraste cola enraigonada creencia de que la esterilidá d'una pareya siempres yera debida a la muyer. Per otru llau, el so trabayu tamién taba influyíu poles idees de la so dómina: sostenía que ―pola mor del pecáu orixinal provocáu por Eva―, les muyeres yeren por naturaleza más susceptibles de carecer, y por ello precisaben una mayor atención médica.

Ilustración del manuscritu Passionibus mulierum, de Trótula.

El so maríu y los sos dos fíos tamién fueron médicos y profesores na famosa Escuela. Collaboró col so home ―Giovanni Platearius―^[4] na Encyclopaedia regimen sanitatis y atribúyense-y dos obres propies. La primera y más conocida ye un tratáu de xinecoloxía y obstetricia, Trótulae curandarum aegritúdinum mulierorium ante et post partum, más conocíu como Passiónibus mulierum curandorum (‘sanamientu de les dolencies de les muyeres’), de sesenta capítulos, nel que se trata la menstruación, la concepción, l'embaranzu, el partu, el control de la natalidá, amás de diverses enfermedaes xinecolóxiques y d'otru tipu, lo mesmo que de los sos remedios. Tamién se conoz a esti tratáu como Trótula maior o a cencielles como'l Trótula y usóse como testu obligatoriu de medicina nes universidaes hasta'l sieglu XVI, sufriendo ensame de plaxos a lo llargo de los sieglos. La otra obra ye un tratáu sobre la cosmética, según del cuidu de la piel y la hixene como prevención d'enfermedaes llamada Ornatu mulierum, tamién conocida como Trótula minor.^[5]

El tratáu De ornatu mulierum.

Anque se piensa que morrió vieya na so ciudá natal, nada se conoz con exactitú alrodiu de la muerte de Trótula. La creación de les universidaes dende'l sieglu XII, onde solo se dexaben estudiantes masculinos, escluyó a les muyeres de la educación cimera y los maestros universitarios procuraron embrivir los trabayos o inclusive ignorar la esistencia d'estes médiques pioneres anteriores, que llegaron a exercer un trabayu depués acutáu n'esclusiva a los homes hasta finales del sieglu XIX. Dellos estudiosos llegaron a duldar de que fora una muyer, y otros hasta caltuvieron la opinión de que yera un personaxe ficticiu, polo que dende'l sieglu XV les sos obres solíense atribuyir a un varón, masculinizando el so nome a Trótulo (Trotulus).