Xota

La xota^[1] ye un baille tradicional asturianu; anque nun ye escepcional d'Asturies, yá que s'esparde per tola península ibérica. Especialmente conocíes son les arasgoneses, pero tamién son bailles tradicionales en Cantabria, Castiella, Galicia, Estremadura, Murcia, La Rioxa, Navarra, Andalucía... llegando a espardese per aciu de los misioneros españoles nes Islles Filipines .N'Asturies la xota tamién recibe'l nome de Baille a lo pesao.^{[ensin referencies]}

La xota cántase y báillase. Suel acompañase n'Asturies con gaita y tambor, pero tamién con otros instrumentos musicales como cordión, bandurria, violín, travesu, clarinete,pandereta, panderu, vañu... Les bailladores toquen castañueles y los bailladores pitos

Etimoloxía

Seique'l nome remaneza del mozárabe *šáwta, "saltu", y ésti llegáu al travies del llatín saltāre, baillar.

Carauterístiques

El so ritmu ye 3/8, anque dalgunes tean trescrites en 3/4 o otros ritmos ternarios. El conteníu de les lletres ye abondu estremáu. La xota ta emparentada, n'Asturies, col fandangu y col Son d'Arriba y n'Alemaña los tanz son bailles tradicionales mui semeyaos. La xota ye un baille a lo suelto.

Ver tamién

• Xota castellana
• Xota aragonesa