Dövlət hüququ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dövlət hüququ — hüquqi şəxslərlə hökumət arasında, dövlət[1] daxilində müxtəlif institutlar arasında, hökumətin müxtəlif qolları arasında,[2] habelə cəmiyyətə birbaşa aidiyyəti olan şəxslər arasında münasibətləri tənzimləyən hüquq hissəsidir. Dövlət hüququ konstitusiya hüququndan, inzibati hüquqdan, vergi hüququndan və cinayət hüququndan,[1] eləcə də bütün prosessual hüquqdan ibarətdir. Fərdlər arasında münasibətlərə aid qanunlar xüsusi hüquqa aiddir.
Dövlət hüququnun idarə etdiyi münasibətlər asimmetrikdir və qeyri-bərabərdir. Dövlət orqanları (mərkəzi və ya yerli) şəxslərin hüquqları ilə bağlı qərarlar qəbul edə bilər. Bununla belə, qanunun aliliyi doktrinasının nəticəsi olaraq, hakimiyyət orqanları yalnız qanun çərçivəsində hərəkət edə bilər. Hökumət qanuna tabe olmalıdır. Məsələn, inzibati orqanın qərarından narazı qalan vətəndaş məhkəməyə müraciət edə bilər.
Dövlət hüququ və xüsusi hüquq arasındakı fərq Roma hüquqşünası Ulpianın (təxminən 170 – 228) ilk dəfə qeyd etdiyi Roma hüququna gedib çıxır.[3] Daha sonra həm mülki hüquq ənənəsinə sadiq qalan ölkələrin, həm də ümumi hüquq ənənəsinə sadiq qalan ölkələrin hüquq sistemlərini görmək olar.
Dövlət hüququ və xüsusi hüquq arasındakı sərhəd həmişə aydın olmur. Bütövlükdə hüququ səliqəli şəkildə "dövlət üçün qanun" və "hamı üçün qanun"a bölmək olmaz. Beləliklə, dövlət hüququ və özəl hüquq arasındakı fərq faktiki deyil, daha çox funksional xarakter daşıyır və qanunları fəaliyyətlərin, iştirakçıların və iştirak edən prinsiplərin ən yaxşı uyğunlaşdığı sahəyə görə təsnif edir.[2] Bu, dövlət hüququnun əsasları üçün nəzəri anlayış yaratmaq cəhdlərinə səbəb olmuşdur.