Дыфузія (мовазнаўства)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дыфузія (мовазнаўства) — зьліцьцё, узаемапранікненьне марфэмаў пры захаваньні імі выразнай самастойнасьці (інтэрфэрэнцыя морфаў, накладаньне морфаў, аплікацыя).
Прычына дыфузіі — сьцяжэньне аднолькавых галосных ці зычных гукаў. На пісьме не заўсёды адлюстроўваецца.
Дыфузія назіраецца