Лінейная пяхота
From Wikipedia, the free encyclopedia
Лінейная пяхота — від пяхоты, які складаў аснову сухапутных войскаў зь сярэдзіны XVII да сярэдзіны XIX стагодзьдзя.
Лінейная пяхота | |
Гады існаваньня | XVII — сярэдзіна XIX стагодзьдзя |
---|---|
Краіны | |
Тып | пяхота |
Лінейная пяхота зьявілася ў XVII стагодзьдзі. Напачатку XVII стагодзьдзя швэцкі кароль Густаў II Адольф значна палегчыў мушкет і забясьпечыў яго колавым замком. Пасьля гэтага можна было страляць не з падстаўкі, а прама з рук. З гэтага часу ад стралкоў не патрабавалася фізычнай сілы й спрыту. Да таго ж на новы мушкет патрабавалася менш жалеза й у масавай вытворчасьці ён апынуўся таньней. Аднак, пры Густаве-Адольфе ў швэцкім войску зброяю з колавым замком была забясьпечана толькі кавалерыя. Пяхота атрымала мушкеты з колавым замком ужо пасьля сьмерці Густава-Адольфа.
З масавым распаўсюдам ручной агнястрэльнай зброі ў пяхотных частках зь сярэдзіны XVII стагодзьдзя на палях бітваў стала панаваць лінейная тактыка, паводле якой пяхота будавалася ў доўгія тонкія лініі й вяла інтэнсіўны залпавы агонь.
Лінейная тактыка патрабавала строгай дысцыпліны й простых, але даведзеных да аўтаматызму прыёмаў. Пры навучаньні ўжывалася муштра і целавыя пакараньні. Гэта зрабіла немагчымым камплектаваньне радавога складу з дваранаў. Была створана лінейная пяхота — масавая разнавіднасьць пяхоты, якая камплектуецца на аснове гвалтоўных рэкруцкіх набораў зь сялянаў (асабліва прыгонных) або вербаваньня наймітаў. Толькі афіцэрскі склад заставаўся дваранскім.
Лінейная пяхота хутка стала асноўным і найболей масавым відам пяхоты ў эўрапейскіх краінах. Мушкетнікі й грэнадзеры, былыя раней элітнымі войскамі, паступова ў шматлікіх краінах увайшлі ў склад лінейнай пяхоты, перайшлі да лінейнай тактыкі й сталі камплектавацца з прастачынаў.