Іван Крылоў

Іва́н Андрэ́евіч Крыло́ў (2 лютага [ст. ст. 13] 1769, Масква — 9 лістапада [ст. ст. 21] 1844, Санкт-Пецярбург) — расейскі паэт, байкапісец, перакладчык, пісьменьнік. Сапраўдны сябар Імпэратарскай Расейскай акадэміі (1811), ардынарны акадэмік Імпэратарскай Акадэміі навук па Аддзяленьню Рускай мовы і славеснасьці (1841).

Іван Крылоў
Іван Крылоў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	2 (13) лютага 1769[1][2][3][…] Масква, Расейская імпэрыя[1][4][2][…]
Памёр	9 (21) лістапада 1844[1][2][4][…] (75 гадоў) Санкт-Пецярбург, Расейская імпэрыя[1][2][5]
Пахаваны	Ціхвінскія могілкі[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	мовазнавец, паэт, пісьменьнік, журналіст, байкапісец, драматург, выдавец, перакладнік, дзіцячы пісьменьнік, драматург
Гады творчасьці	1786 — 1843
Жанр	байка, п’еса, паэзія і проза
Мова	расейская мова[6]
Узнагароды
Подпіс
Іван Крылоў у Вікісховішчы

У маладосьці Крылоў быў вядомы перш за ўсё як пісьменьнік-сатырык, выдавец сатырычнага часопіса «Пошта духаў» і парадыйнай трагікамэдыі «Трумф», якая хадзіла ў сьпісах і высьмейвала Паўла I. Крылоў зьяўляецца аўтарам больш за 200 баек з 1809 па 1843 г., яны выйшлі ў сьвет у дзевяці частках і перавыдаваліся вельмі вялікімі па тых часах тыражамі. У 1842 годзе яго творы выйшлі ў нямецкім перакладзе. Сюжэты многіх баек ўзыходзяць да твораў Эзопа і Лафантэна, хоць нямала і арыгінальных сюжэтаў.