Ігар Фраянаў

І́гар Я́каўлевіч Фрая́наў (22 чэрвеня 1936, места Армавір, Азова-Чарнаморскі край РСФСР, СССР, цяпер Краснадарскі край, Расея) — расейскі гісторык. Доктар гістарычных навук (1976), прафэсар (1979).

Ігар Фраянаў
Игорь Яковлевич Фроянов
Дата нараджэньня	22 чэрвеня 1936(1936-06-22)[1]
Месца нараджэньня	места Армавір, Кубань, РСФСР, СССР
Дата сьмерці	5 сьнежня 2020(2020-12-05)[1] (84 гады)
Месца сьмерці	Санкт-Пецярбург, Расея[2]
Месца пахаваньня	Смаленскія праваслаўныя могілкі[d][3]
Месца вучобы	Стаўрапольскі пэдынстытут (1963)
Занятак	гісторык, грамадзкі дзяяч, пісьменьнік, прафэсар унівэрсытэту
Навуковая сфэра	гісторыя
Месца працы	Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт[2]
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук[d] (1976)
Навуковы кіраўнік	Уладзімера Маўродзін
Вучні	Андрэй Дварнічэнка
Узнагароды
Сайт	froyanov.csu.ru

У 1963 скончыў Стаўрапольскі пэдынстытут. 3 1966 лёс І. Фраянава непарыўна зьвязаны зь Пецярбургскім унівэрсытэтам. Стварыў школу гісторыі Кіеўскай Русі, канцэпцыя якой вызначаецца шматгранным падыходам да асьвятленьня падзеяў. Паводле яе ў Кіеўскай Русі працэс клясаўтварэньня быў відавочным, але клясавае грамадства ў X—XII стст. тут яшчэ не склалася. Русь была краінай местаў-зямель, вечавога народаўладзьдзя, грамадовай самадзейнасьці. У дасьледаваньнях надаецца ўвага гісторыі мескіх грамадаў, набыцьцю імі дзяржаўнага характару, утварэньню местаў-дзяржаваў ва ўсходніх славянаў у XI — пачатку XIII стст. У іх дэталёва прааналізаванае разьвіцьцё места-дзяржавы ў Полацкай зямлі, прычым местамі-дзяржавамі акрамя Полацку лічацца таксама Менск, Ізяслаўль (Заслаўе), Лагойск, істотнае месца адводзіцца барацьбе Ноўгарада, Полацку й іншых местаў за незалежнасьць у 11—12 стст.