Ікт

Ікт (па-лацінску: ictus — націск) — моцнае месца ў вершы, на якое звычайна падае рытмічны націск. Паміж іктамі ў сілаба-танічным вершы знаходзяцца міжтактавыя інтэрвалы, якія займаюць адзін або два склады. Чаргаваньне тых і другіх утварае мэтар верша. У трохскладовых памерах ікты, за рэдкім выключэньнем, супадаюць з націскнымі складамі, у двухскладовых — часта не супадаюць (пірыхій, спандэй).

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4