Іма фон Бадмэрсгоф

Іма фон Бадмэрсгоф (па-нямецку: Imma von Bodmershof; 10 жніўня 1895, Грац, Аўстра-Вугоршчына — 26 жніўня 1982, Гфёль, Аўстрыя) — аўстрыйская пісьменьніца, паэтка.

Іма фон Бадмэрсгоф
Imma von Bodmershof
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Emma Lilly Isolde von Ehrenfels
Нарадзілася	10 жніўня 1895(1895-08-10)[1][2][3] Грац, Аўстра-Вугоршчына
Памерла	26 жніўня 1982(1982-08-26)[1][2][3] (87 гадоў) Гфёль[d], акруга Крэмс-Ланд[d], Ніжняя Аўстрыя
Бацькі	Крыстыян фон Эрэнфэльс[d]
Сужэнец	Вільгэльм Бадмэрсгоф[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэтка, пісьменьніца
Гады творчасьці	1937—1982
Мова	нямецкая[4]
Дэбют	1937
Значныя творы	«Сем жменяў пяску» (1958), «Хайку» (1962)
Узнагароды	Вялікая дзяржаўная прэмія Аўстрыі па літаратуры[d] (1958) прэмія места Вены па літаратуры[d] (1969)

Жыцьцяпіс

Іма была дачкой праскага барона Крыстыяна фон Эрэнфэльса, заснавальніка сучаснай структурнай гештальтпсыхалёгіі ў Аўстрыі. Вывучала гісторыю мастацтва і філязофію ў Празе і Вене^[5].

Была знаёмая з Рыльке і гуртком Штэфана Георге. Яна была заручаная і абралася шлюбам з Норбэрта фон Гэлінграта. Пасьля заручынаў жыла ў Ніжняй Аўстрыі^[6]. Яна таксама была сястрой Умара Рольфа барона Эрэнфэльса, усходазнаўца і антраполяга, які прыняў іслам^[7]. Іма фон Бадмэрсгоф памерла ў замку Растбах каля Гфёля. З нагоды ейнага 100-годзьдзя ў 1995 годзе ў Растбаху і Гфёле ў ейны гонар былі ўстаноўленыя мэмарыяльныя дошкі^[7]. Яе пахавалі на могілках Морыцрайт.

Творчасьць

З 1937 году друкавала раманы і апавяданьні. У 1962 годзе выйшаў першы зборнік хайку. Паэтка культывавала трохрадкоўе японскай паэтычнай формы хайку. З гэтай мэтай яна падтрымлівала інтэнсіўны абмен думкамі зь японскім літаратуразнаўцам Юкіё Катані. Яна мела талент пісаць хайку і выдала некалькі тамоў^[8]. Яна атрымала Вялікую Дзяржаўную прэмію Аўстрыі ў 1958 годзе за свой твор «Сем жменяў пяску» (ням. Sieben Handvoll Salz), раман, дзеяньне якога адбываецца на Сыцыліі^[9].

Ейнае культурна-пэсімістычнае ліставаньне з Мартынам Гайдэгерам у 1959—1976 гадах было апублікаванае ў выдавецтве Клет-Кота ў 2000 годзе^[8].

Творы

• 1937 – Der zweite Sommer, Suhrkamp, Berlin 1943
• 1939 – Die Stadt in Flandern
• 1939 – Die Bartabnahme -, von Loeper, Karlsruhe 1982
• 1942 – Begegnung im Frühling (Erzählung), Verlag von Loeper, Karlsruhe 1985
• 1943 – Die Jahreszeiten: Fünfundzwanzig Meisterwerke alter Buchmalerei
• 1944 – Die Rosse des Urban Roithner -, Buchgemeinschaft Donauland, Wien 1984
• 1950 – Sieben Handvoll Salz (Roman), Niederösterreichisches Pressehaus, St. Pölten 1984
• 1952 – Das verlorene Meer (überarbeiteter Roman, 1939 erschienen unter "Die Stadt in Flandern"), Herold, Wien 1952
• 1953 – So lange es Tag ist -, Österreichische Verlagsanstalt, Innsbruck 1953
• 1962 – Unter acht Winden
• 1962 – Haiku
• 1973 – Sonnenuhr
• 1980 – Im fremden Garten blüht Jasmin: 99 Haiku (Gedichtband), Verlag der Arche, Zürich 1980
• 1982 – Ibarras Bartabnahme.