Аблога Полацку (1518)

Абло́га По́лацку адбывалася ў 1518 року ў ходзе шостай маскоўска-літоўскай вайны (1512—1522). Літвіны адстаялі места.

Аблога Полацку
Маскоўска-літоўская вайна 1512—1522 гадоў
Дзьвіна пад Полацкам
Дата: 1518 Месца: Полацак Вынік: перамога Вялікага Княства Літоўскага
Супернікі
Вялікае Княства Літоўскае	Вялікае княства Маскоўскае
Камандуючыя
Альбэрт Гаштольд Ян Баратынскі	Васіль «Немы» Шуйскі Іван Шуйскі
Колькасьць
2000[1]	7000[1]

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Аблога Полацку.

Перадумовы

У 1518 року маскоўскія ўлады вылучылі значныя сродкі для паходу на Полацак. Да места было накіраванае 150-тысячнае наўгародзкае войска Васіля Шуйскага і пскоўскае Івана Шуйскага. Войска было ўзмоцненае цяжкай артылерыяй.

Падзеі

Маскалі ўсталявалі абложныя вежы і абстралялі мескія муры снарадамі. Аднак неўзабаве ў іх скончылася харчаваньне, і ім давялося перайсьці празь Дзьвіну^[2]. Тым часам да Полацку падышло войска полацкага ваяводы Альбэрта Гаштольда і польскіх наймітаў Яна Баратынскага^[3]. 29 ліпеня аб’яднаныя войскі разьбілі маскалёў, якія займаліся пошукам харчаваньня. Маскоўцы, атрымаўшы значныя страты, былі вымушаныя адступіць.

Паводле легенды, запісанай Бэрнардам Вапоўскім^[1] і Марцінам Бельскім^[4], літвіны не маглі знайсьці месца, дзе перайсьці Дзьвіну. Раптам ім зьявіўся маладзён на прыгожым кані, які сам перайшоў раку і зьнік на іншым беразе^[1]. Жаўнеры пазналі ў ім памерлага княжыча Казімера, старэйшага брата вялікага князя Жыгімонта Старога.