Ваяводы полацкія

Ваявода полацкі — мясцовы ўраднік у Полацкім ваяводзтве Вялікага Княства Літоўскага, намесьнік караля і вялікага князя. Згодна зь вялікакняскімі прывілеямі, ваявода полацкі (як і віцебскі) прызначаўся толькі са згоды мясцовай шляхты.

Па Люблінскай уніі (1569) засядаў у Сэнаце Рэчы Паспалітай, дзе паводле значнасьці займаў месца пасьля люблінскага і перад бельскім ваяводамі. Полацкі ваяводзкі мундзір быў аднолькавым са смаленскім — малінавы («кармазыновы») кунтуш і цёмна-сінія («гранатовыя») жупан і адвароты^[1].

Намесьнікамі полацкімі былі:

Андрэй Сапега

• Мантыгерд (1396—134)
• князь Іван Сямёнавіч (1409)
• Ян Няміра (1412—1413)
• Ходка Юргяовіч (1422)
• Андрэй Саковіч (1450—1455)
• Алехна Судзімонтавіч (1466)
• Багдан Саковіч (1480—1484)
• Ян Забярэзінскі (10 кастрычніка 1484)
• Юры Пац (ліпень 1496—1501)
• Станіслаў Глябовіч (сакавік 1502—1504)

Станіслаў Дэнгаф

За ўвесь час свайго існаваньня Полацкае ваяводзтва мела 21 ваяводу:

• Станіслаў Глябовіч (1504—1513)
• Станіслаў Осьцік
• Альбэрт Гаштольд (1513—1519)
• Пётар Кішка (1519—1532)
• Ян Глябовіч (1532)
• Станіслаў Давойна (1542)
• Ян Красінскі
• Мікалай Дарагастайскі (1576—1597)

Аляксандар Сапега

• Андрэй Сапега (1597—1613)
• князь Міхал Друцкі-Саколінскі (1613—1621)
• Януш Кішка (1621—1654)
• князь Аляксандар Людвік Радзівіл (1654)
• Ян Караль Копаць (1658)
• Казімер Ян Сапега (1670—1681)
• князь Ян Агінскі (1682—1684)
• Дамінік Міхал Слушка (1684?—1713)
• Станіслаў Эрнэст Дэнгаф (1722—1728)
• Аляксандар Міхал Сапега (1754—1775)
• Юзэф Сасноўскі (1781—1783)
• Тадэвуш Жаба (1749—1799)

Глядзіце таксама

• Кашталяны полацкія