Абэль

Абэль, таксама Авэль^[4], Авель^[5] (па-габрэйску: הבל‎ — Гэвэль — літ. «пар», па-арабску: هابيل‎ — Габіль) — паводле біблейскага паданьня, сын Адама й Евы, жывёлавод, якога ад зайздрасьці забіў родны брат Каін-земляроб за тое, што Бог прыняў дары Абэля, а дары Каіна адхіліў. У юдаіскай і хрысьціянскай традыцыях выступае як вобраз лагоднай і нявіннай ахвяры чалавечай жорсткасьці. У паданьні пра забойства Абэля Каінам шэраг дасьледнікаў бачаць яскравае адлюстраваньне барацьбы земляробчых і жывёлагадоўчых этнічных групаў габрэйскага народу старажытнага часу.^[6]

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Абэль (неадназначнасьць).

Абэль
הבל
Сьмерць Абэля, ілюстрацыя Ґюстава Дарэ
Плоць	мужчынская[d]
Занятак	аўчар
Бацька	Адам[1][2][3]
Маці	Эва[3]
Abel (Biblical figure) ў Вікісховішчы