Алег Нікіфарэнка

Алег Нікіфарэнка (нар. 17 сакавіка 2001 году) — беларускі футбаліст, паўабаронца віцебскага МЛ.

Алег Нікіфарэнка
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	17 сакавіка 2001(2001-03-17)[1] (24 гады) Магілёў, Беларусь[2]
Рост	180 см[3]
Вага	76 кг[3]
Пазыцыя	паўабаронца
Клюбная інфармацыя
Клюб	МЛ Віцебск
Нумар	10
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2019—2020	Дынама Берасьце	3 (0)
2020	→ Рух Берасьце	16 (5)
2021—2022	Рух Берасьце	15 (1)
2022	→ Іслач	13 (3)
2022	Іслач	14 (2)
2023	Дынама Менск	12 (2)
2024	БАТЭ	15 (3)
2025—4	МЛ Віцебск	7 (2)
Зборныя
2019	Беларусь (да 19)[d]	3 (0)
2021—2022	Беларусь (да 21)	12 (3)
2025—4	Беларусь	1 (0)
¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на 15 чэрвеня 2025. ² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на 10 чэрвеня 2025.

Кар’ера

Клюбная

Выхаванец магілёўскага «Дняпра». У 2015 годзе далучыўся да Акадэміі АБФФ, якая функцыянавала на грунце менскай Рэспубліканскай дзяржаўнай вучэльні алімпійскай рэзэрву (РДВАР). У чэрвені 2018 году па заканчэньні навучаньня вярнуўся ў «Дняпро» і стаў выступаць за дубль, аднак ужо ў жніўні таго ж году перайшоў у берасьцейскае «Дынама». У сэзоне 2019 году пачаў прыцягвацца да асноўнай каманды дынамаўцаў, у складзе якіх дэбютаваў у Найвышэйшай лізе 25 траўня 2019 году, выйшаўшы на поле ў другім тайме ў матчы супраць гарадзенскага «Нёманам» (6:1).

У сакавіку 2020 году на правах арэнды стаў гульцом берасьцейскага «Руха»^[4]. Спачатку гуляў за дубль, пасьля стаў прыцягвацца да асноўнай каманды, дзе звычайна выходзіў на замену, а пазьней стаў зьяўляцца і ў пачатковым складзе. У студзені 2021 году перайшоў у «Рух» на трывалай аснове^[5]. У сэзоне 2021 году перадусім выходзіў на замену. У пачатку 2022 году рыхтаваўся да новага сэзону зь берасьцейскім клюбам, а ў сакавіку, пасьля таго як «Рух» зьняўся з Найвышэйшай лігі, быў аддадзены ў арэнду ў «Іслач»^[6]. У ліпені 2022 году падпісаў паўнавартасны кантракт з клюбам зь Менскага раёну^[7].

У студзені 2023 году па заканчэньні кантракту пакінуў «Іслач»^[8] і неўзабаве стаў футбалістам менскага «Дынама»^[9]. У сталічным клюбе пераважна выходзіў на замену, зь лета 2023 году перастаў зьяўляцца на полі. У студзені 2024 году па заканчэньні кантракту пакінуў «Дынама»^[10] і перайшоў у барысаўскі БАТЭ^[11]. Пазьней футбаліст казаў, што ў «Дынама» ў яго быў канфлікт з галоўным трэнэрам Вадзімам Скрыпчанкам^[12]. У складзе барысаўскага клюбу быў гульцом асноўнага складу, але ў жніўні атрымаў траўму, якая вымагала хірургічнай апэрыцыі^[13]. У канцы году далучыўся да віцебскага МЛ^[14].

Міжнародная

У кастрычніку 2017 году ў складзе зборнай Беларусі (да 17 гадоў) прымаў удзел у кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату Эўропы. У кастрычніку 2019 году выступаў за зборную Беларусі (да 19 гадоў) у кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату Эўропы. 26 сакавіка 2021 году дэбютаваў у зборнай Беларусі (да 21 году), калі выйшаў на замену ў другім тайме таварыскага матчу супраць зборнай Армэніі (2:1).

Дасягненьні

• Чэмпіён Беларусі: 2019, 2023
• Уладальнік Супэркубка Беларусі: 2019