Амброжы Кастравіцкі

Амброжы Самуіл Кастравіцкі (1871—1937) — лекар, беларускі грамадзкі дзяяч, брат Казімера Кастравіцкага (Каруся Каганца), бацька Самуіла Кастравіцкага.

Амброжы Кастравіцкі
Амброжы Самуіл Кастравіцкі
Род дзейнасьці	Лекар
Дата нараджэньня	1871 год
Месца нараджэньня	Цывільск, Чувашыя, Расейская імпэрыя[1]
Дата сьмерці	1937 год
Месца сьмерці	вёска Белагруда, Тарноўская гміна, Лідзкі павет, Наваградзкае ваяводзтва
Месца пахаваньня	Белагруда
Грамадзянства	Польская Рэспубліка
Месца вучобы	мэдычны факультэт Маскоўскага ўнівэрсытэту[d] (1897)
Занятак	лекар
Бацька	Карл Кастравіцкі
Маці	Алена Сьвентаржэцкая
Дзеці	Самуіл Кастравіцкі, 2 дачкі

Жыцьцяпіс

Амброжы Кастравіцкі нарадзіўся ў Цывінску, што ў Чувашыі, падчас вяртаньня сям’і з высылкі. Скончыў гімназію ў Пецярбургу і мэдыцынскае аддзяленьне Маскоўскага ўнівэрсытэту (1897).

У 1901-20 А. Кастравіцкі працаваў лекарам у Лідзе, Сьвянцянах і Менску. Ён удзельнічаў у беларускім руху, фінансаваў выданьне літаратурных твораў на беларускай мове (Круг беларускай народнай прасьветы і культуры), сябраваў з Вацлавам Іваноўскім.

У 1916-17 А. Кастравіцкі ўдзельнічаў у менскім аддзяленьні Камітэта дапамогі ахвярам вайны. У сакавіку 1917 быў старшынём Зьезда беларускіх нацыянальных арганізацый у Менску, на якім быў створаны Беларускі Нацыянальны камітэт.

3ь лета 1920 А. Кастравіцкі жыў у Варшаве, у 1925 атрымаў гаспадарку ў Белагрудзе, пад Лідай.

Памёр А. Кастравіцкі ў 1937 у Белагрудзе. Сям’я (ўдава і дзьве дачкі) 10 лютага 1940 была дэпартаваная ў Азіяцкую частку СССР, рэабілітаваная ў 1996.