Андрэй Якубецкі

Скончыў пэдагагічны інстытут у Сьвіслачы ў 1912 годзе. Удзельнік Першай сусьветнай вайны. У 1915 годзе скончыў Александрыйскую вайсковую школу ў Маскве.^[1] 9 лістапада 1915 году залічаны ў 499-й Ольвіапольскі пяхотны полк.^[2] У 1918 вярнуўся да Горадні, дзе прыймаў удзел у стварэньні войска БНР. Прадстаўнік Рады Беларускай Народнай Рэспублікі ў Горадні.

З кастрычніка 1919 году чалец Беларускай вайсковай камісіі пры польскім генштабе ў Менску^[3]. Прыкладна напрыканцы 1919 вучыўся ў Польшчы ў афіцэрскай школе.

Пад канец лістапада разам з Кузьмом Цярэшчанкам прыбыў у званьні капітана з Лодзі да Семежава для ўдзелу ў Слуцкім збройным чыне. Разам зь ім прыбылі яшчэ 3 афіцэры з 12 пасланых — паручнік Тодар Янушэнка, капітаны Антон Борык, Антон Сокал-Кутылоўскі.

Удзельнік Слуцкага збройнага чыну 1920 году. 17 сьнежня пра-польская Найвышэйшая рада БНР прызначыла Якубецкага галоўнакамандуючым войскаў Беларускай Народнай Рэспублікі замест Сокал-Кутылоўскага, апошні да канца заставаўся фактычным камандзірам брыгады^[4]^[5]^[6]^[7]. Па заканчэньні Слуцкага збройнага чыну інтэрнаваны ў Польшчу.

Загад № 1 штаба войска БНР. Генэрал-маёр Якубецкі Андрэй.
Артыкул у газэце «Народное дело» №10(133) с. 3. Суббота 15.01.1921.
Артыкул у газэце «Народное дело» №10(133) с. 3. Суббота 15.01.1921.

У 1921 годзе арыштаваны польскімі ўладамі і зьняволены. Вызвалены ў 1922 годзе. Зьехаў у Летуву. Па запрашэньні Кастуся Езавітава пераехаў у Латвію, дзе выкладаў у Дзьвінску ў беларускай гімназіі і беларускіх школах.

Чалец Культурна-асьветніцкага таварыства «Бацькаўшчына». За гэта (выкладаў геаграфію па падручніках Смоліча, тлумачыў пра захопленыя Латвіяй беларускія землі) быў арыштаваны і асуджаны ў красавіку 1925.

Падчас Другой сусьветнай вайны працаваў у акупацыйнай адміністрацыі. Лёс пасьля вайны невядомы.

Андрэй Якубецкі

Жыцьцяпіс

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Wikiwand - on