Аркадзь Гейнэ

Аркадзь Андрэевіч Гейнэ (10 студзеня 1919, Бешанковічы — 16 сьнежня 1942, Сталінград) — беларускі паэт^[1].

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Гейнэ.

Аркадзь Гейнэ
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	10 студзеня 1919(1919-01-10) Бешанковічы, Лепельскі павет[d], Віцебская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	16 сьнежня 1942(1942-12-16) (23 гады) Валгаградзкая вобласьць, РСФСР, СССР
Пахаваны	Верхнякумскі[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сям’і службоўца. Бацька яго вядомы як удзельнік барацьбы за Савецкую ўладу на Беларусі, быў чальцом ЦВК БССР у 20-я гады. Пасьля заканчэньня сярэдняй школы ў Бешанковічах Аркадзь некаторы час працаваў у Бешанковіцкай раённай газэце «Сталінец». Вучыўся ў Камуністычным інстытуце журналістыкі ў Менску (1938—1941). Працаваў у рэдакцыях газэт^[1]. У час Вялікай Айчыннай вайны пайшоў добраахвотнікам на фронт. Скончыў курсы каманднага саставу, атрымаў званьне малодшага лейтэнанту і быў накіраваны ў дзеючую армію. Камандаваў узводам 66-й мэханізаванай брыгады. У баі пад Сталінградам 16 сьнежня 1942 году баі артылерыйскі разьлік Гейнэ цалкам загінуў. Гейнэ не разгубіўся і мабілізаваў на штурм умацаваньняў немцаў байцоў іншых разьлікаў. Аднак асколак нямецкага снарада, што разарваўся побач, сьмяротна параніў паэта^[1][2].

Творчасьць

Самы першы свой верш ён зьмясьціў у 16 гадоў у рэспубліканскай газэце «Піянер Беларусі» (1934). Акрамя вершаў камуністычнага накірунку пісаў байкі. Яго творы друкавалі такія газэты, як «Лім», «Сталінская моладзь», «Звязда», «Віцебскі рабочы», «Чырвоная змена», часопісы «Полымя рэвалюцыі», «Іскры Ільіча». П

У 1939 годзе выйшаў у сьвет першы паэтычны зборнік «Шчасьлівая зорка». У аднайменным вершы, які ўваходзіць у многія анталёгіі, Гейнэ здолеў даць узор сапраўднай лірыкі, дзе зьліліся пачуцьцё каханьня з пачуцьцём любові да Радзімы.