Арцемій (Кішчанка)

Архіяпі́скап Арце́мій (у сьвеце Аляксандар Анатолевіч Кішчанка; 25 красавіка 1952, Менск — 22 красавіка 2023) — япіскап Беларускага экзархату Расейскай праваслаўнай царквы, архіяпіскап Гарадзенскі і Ваўкавыскі.

Арцемі
Архіяпіскап Гарадзенскі і Ваўкавыскі
18 ліпеня 2012 — 9 чэрвеня 2021
Царква	Расейская праваслаўная царква Беларускі экзархат
Папярэднік	Філарэт (Вахрамееў)
Наступнік	Антоні (Даронін)
Япіскап Гарадзенскі і Ваўкавыскі
4 лютага 1996 — 17 ліпеня 2012
архімандрыт Жыровіцкага манастыра
8 студзеня 1996 — 3 лютага 1996
Адукацыя	9 верасьня 2004 кандыдат багаслоўя 21 лютага 2013 доктар багаслоўя
Дзейнасьць	выкладчык, тэоляг
Сапраўднае імя	Аляксандар Анатолевіч Кішчанка
Нарадзіўся	25 красавіка 1952 (73 гады) СССР, БССР, Менск
Памёр	22 красавіка 2023(2023-04-22) (70 гадоў) Горадня, Беларусь
Пахаваны	Чыжоўскія могілкі[d]
Прыняцьце сьвятога сану	21 лютага 1982 (43 гады таму)
Прыцяцьце манаства	3 студзеня 1996 (29 гадоў таму)
Япіскапская хіратонія	4 лютага 1996 (29 гадоў таму)
Узнагароды

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Кішчанка.

Жыцьцяпіс

Скончыў сярэдню школу (1969), 3 курсы Беларускага інстытуту мэханізацыі і электрыфікацыі сельскай гаспадаркі.

1973—1975 — служыў у савецкім войску.

У 1975—1976 роках быў паслухачым Пскова-Пячорскага манастыра.

У 1976 року паступіў у Ленінградзкую духоўную сэмінарыю.

8 кастрычніка 1978 року архіяпіскапам Выбарскім Кірылам (Гундзяевым) пастрыжаны ў чытальніка.

7 лютага 1982 року прызначаны псальмяром Усьпенскай царквы места Алонца Карэльскай АССР. 21 лютага рукапакладзены цэлібатам у дыякана і прызначаны ў Оланецкую Ўсьпенскую царкву.

28 верасьня 1982 року накіраваны ў распараджэньне мітрапаліта Менскага і Беларускага Філарэт (Вахрамееў)а, патрыяршага экзарха Заходняй Эўропы, дзеля праходжаньня царкоўна-прыходзкага служэньня.

24 сакавіка 1984 рукапакладзены ў ярэя і прызначаны на пасаду сьвятара менскага Аляксандра-Неўскага храму.

18 красавіка 1993 року ўзведзены ў сан протаярэя.

27 сьнежня 1995 року абраны япіскапам Гарадзенскім і Ваўкавыскім^[1].

3 студзеня 1996 року ў Сьвята-Ўсьпенскім Жыровіцкім манастыры пастрыжаны ў манаства зь імем у гонар Арцемія, вялікамучаніка Антыяхійскага. 8 студзеня ўзьведзены ў сан архімандрыта.

4 лютага хіратанаваны ў япіскапа Гарадзенскага і Ваўкавыскага.

У 1997—1998 — старшыня савету Цэнтру праваслаўнае асьветы ў імя вялебнай Эўфрасіньні Полацкай.

9 верасьня 2004 року атрымаў навуковую ступень кандыдата багаслоўя за дысэртацыю на тэму «Ўводзіны ў праваслаўнае багаслоўе».

У 2006 року паступіў у Хрысьціянскую багаслоўскую акадэмію ў Варшаве. У 2007 року атрымаў ступень магістра багаслоўя за дысэртацыю на тэму «Праблемы выкладаньня прадмету „Катэхізіс“ у краінах колішняга Савецкага Саюзу».

18 ліпеня 2012 року ўзьведзены ў сан архіяпіскапа^[2].

21 лютага 2013 року ў Хрысьціянскай багаслоўскай акадэміі Варшавы абараніў дысэртацыю «Гісторыя Гарадзенскай праваслаўнай япархіі ў 1921—1939 рр.» з прысваеньнем навуковай ступені доктара багаслоўя^[3].

У 2021 годзе сышоў з Гарадзенскай катэдры па стане здароўя. Памёр 22 красавіка 2023 у шпіталі.

Узнагароды

• Ордэн вялебнага Сергія Раданескага II ступені (29 сьнежня 1999)
• Ордэн сьвятога дабравернага князя Данііла Маскоўскага II ступені (25 красавіка 2002)
• Ордэн святой вялебнай Эўфрасіньні Полацкай (5 чэрвеня 2002)
• Ордэн сьвятога вялебнага Серафіма Сароўскага II ступені (4 лютага 2006)
• Ордэн сьвяціцеля Кірылы Тураўскага I ступені (25 красавіка 2007)
• Ордэн сьвяціцеля Інакенція, мітрапаліта Маскоўскага і Каломенскага, II ступені (2012)^[4][5]
• Ордэн «Алгыс» («Падзякаваньне») (2012)^[6]