У 536 годзе разам з Грыпам ачоліў уварваньне ў Далмацыю з мэтай захопу Салёны, калі разграміў бізантыйскага водцу Маўрыцыюса, якога забілі, аднак пацярпеў паразу ад Мунда, бацькі Маўрыцыюса, які загінуў у час пагоні. Па страце свайго водцы бізантыйцы адступілі, а плямёны, якія трымаліся далей ад бізантыйскіх зямель, баючыся Мунда, уварваліся на Балканы. Аднак остготы таксама адступілі па бітве.

Пазьней атрымаў загад разам з Улігізлам мабілізаваць хаўрусныя сілы свэваў і зноў уварвацца ў Далмацыю аб’яднанымі сіламі свэваў і готаў. Бізантыйскі водца Канстантыніян загадаў адступіць у Салёну, дзе падрыхтаваў абарону. Прыбыўшы ў Салёну, гоцкая армія і флёт атачылі горад і аблажылі яго. Аднак вылазка бізантыйскага флёту разграміла гоцкі флёт і захавала марскі шлях у Салёну адкрытым^[1].

Біяграфія

Глядзіце таксама

Крыніцы