Беластоцкі павет (Гарадзенская губэрня)

Беласто́цкі паве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Беластоцкай вобласьці і Гарадзенскай губэрні Расейскай імпэрыі, якая існавала ў 1808—1919 гадах. Цэнтар — г. Беласток.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Беластоцкі павет.

Беластоцкі павет
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна	Расейская імпэрыя
Статус	павет Расейскай імпэрыі[d]
Адміністрацыйны цэнтар	Беласток
Дата ўтварэньня	1808
Дата скасаваньня	1919
Насельніцтва	206 615 чал. (1897)
Плошча	2900 км²
Месцазнаходжаньне
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Гісторыя

Утвораны ў 1808 годзе ў складзе Беластоцкай вобласьці, з 1842 году ў Гарадзенскай губэрні. У Першую сусьветную вайну акупіраваны нямецкімі войскамі. Уваходзіў у склад Обэр-Ост, дзе падзяляўся на сельскі і гарадзкі паветы і ўваходзіў у акругу Беласток—Гародня^[1].

У складзе павету былі заштатныя гарады Гонядзь, Кнышын, Сураж, Асавец (крэпасьць) і 6 мястэчак: Гарадок, Заблудаў, Супрасьль, Трасьцяны, Харошч і Ясянаўка.

Насельніцтва

Паводле ўсеагульнага перапісу насельніцтва Расейскай імпэрыі 1897 годзе 34,0% насельніцтва складалі палякі, 28,3% — жыды, 26,1% — беларусы, 6,7% — расейцы, 3,6% — немцы^[2].

Воласьці павета

1897 г.

1. Абрубніцкая
2. Беластоцкая
3. Гарадоцкая
4. Дайлідзкая
5. Заблудаўская
6. Завыкаўская
7. Крыпнянская
8. Міхайлоўская
9. Прытулянская
10. Харошчаўская
11. Юхнавецкая
12. Ясьвільская