Вальтар

Вальтар (лац. Waltari^[2]; ? — 546) — кароль лянгабардаў (каля 540—546), апошні з дынастыі Летынгаў.

Вальтар
кароль лангабардаў[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	VI стагодзьдзе, невядома
Памёр	546, невядома
Дынастыя	Lethings[d]
Бацька	Wacho[d][1]
Маці	Silinga[d][1]

Біяграфія

Сын і спадчыньнік караля Вака. Заняў сталец у дзіцячым веку. Яго апекуном абралі Альдоіна — найбольш шляхетнага і ўплывовага сярод лянгабардаў. Паводле зьвестак, якія зьмяшчаюцца ў «Паходжаньні народу лянгабардаў», кіраваў 7 гадоў, паводле іншых гістарычных крыніцаў — 3 гады. У працы «Гісторыя лянгабардаў» Павал Дыякан сьцьвярджаў, што Вальтара забілі на загад Альдоіна, які і стаў яго пераемнікам на стальцы. Аднак паводле зьвестак «Вайны з готамі» Пракопіюса Кесарыйскага, Вальтар памёр ад хваробы.

Глядзіце таксама

• Валадар