Васіль Петручук

Васіль Петручук (23 жніўня 1926, в. Грабавец Гайнаўскага павета Беластоцкага ваяводзтва — 19 студзеня 2019^[1][2][3], Беласток) — беларускі пісьменьнік^[4].

Васіль Петручук
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	23 жніўня 1926(1926-08-23) Грабовец, гміна Лубін Касцельны[d], Бельскі павет, Беластоцкае ваяводзтва, Польская Рэспубліка
Памёр	19 студзеня 2019(2019-01-19) (92 гады) Беласток, Польшча
Пахаваны	Беласток
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Гады творчасьці	1975 па 2019
Дэбют	1975
Узнагароды

Жыцьцё

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. У 1943—1944 гг. рабіў парабкам у вёсцы Елянка. Пасьля Другой сусьветнай вайны служыў у Корпусе ўнутранай бясьпекі Польшчы, ваяваў з УПА, быў паранены. Займаўся на курсах разьведчыкаў (Уроцлаў, 1950—1951). Рабіў у Варшаве (1951—1960). Вучыўся ў школе контрвыведкі (Легіянова, 1960—1961). Зноў рабіў у Варшаве. Скончыў эканамічны тэхнікум (1961). У 1962 г. пераведзены ў Беласток. У 1969 г. выйшаў у адстаўку. Сябра Беларускага літаратурнага аб’яднаньня «Белавежа». Кандыдат у сябры Саюза польскіх літаратараў з 1987 г.

Зьлева направа: Віктар Швед, Дзьмітры Шатыловіч і Васіль Петручук. Польшча, 2000-ыя гады.

Узнагароджаны наступнымі ўзнагародамі:

• польскімі ордэнамі:
  • Кавалерскі крыж ордэна Адраджэння Польшчы,
  • Залатым Крыжам заслугі,
  • Крыжам партызанскім,
  • Сярэбраным Крыжам заслугі,
• мэдалямі, савецкім ордэнам Айчыннай вайны II ступені.

Заслужаны дзеяч культуры Польшчы (1988). У польскім друку выступае з 1961 г. Першае апавяданьне на беларускай мове надрукаваў у 1975 г. у газэце «Ніва». Асноўныя пытаньні творчасьці Васіля Петручука — жыцьцё ў міжваеннай Польшчы^[5].

Пахаваны на праваслаўных могілках у раёне Дайліды ў Беластоку.