Васіль Пукіраў

Васіль Уладзімеравіч Пукіраў (па-расейску: Василий Владимирович Пукирев; 1832, с. Лужнікі, зараз Тульская вобласьць — 13 чэрвеня 1890, Масква) — расейскі жывапісец-жанрыст, селянін па паходжаньні. Атрымаў пачатковую адукацыю, паступіў на навучаньне да аднаго няважнага жывапісца ў Магілёўскай губэрні, а зтым, дзякуючы шчасьліваму выпадку, трапіў у Маскоўскую вучэльню жывапісу, разьбярства і дойлідзтва (1847—1858). Займаючыся тут жывапісам пад галоўным кіраўніцтвам прафэсара Сяргея Заранка, у хуткім часе выказаў бліскучыя посьпехі ў гэтай галіне мастацтва. Абраўшы напачатку спэцыяльнасьцю партрэтны жывапіс, прыслаў у 1853 годзе два ўзоры сваіх работаў у гэтым родзе ў Акадэмію Мастацтваў і атрымаў за іх званьне некляснага мастака. За партрэтныя ж творы яму была прысуджаная ў 1860 годзе ступень акадэміка. У 1863 годзе за карціну «Няроўны шлюб» Акадэмія мастацтваў надала В. Пукіраву званьне прафэсара «па жывапісу народных сцэн»^[1].

Васіль Пукіраў
Аўтапартрэт мастака на карціне «Няроўны шлюб»
Дата нараджэньня	1832
Месца нараджэньня	с. Лужнікі
Дата сьмерці	13 чэрвеня 1890
Месца сьмерці	Масква
Месца пахаваньня	Ваганькаўскія могілкі[d]
Адукацыя	Імпэратарская Акадэмія мастацтваў
Месца вучобы	Маскоўская вучэльня жывапісу[d]
Занятак	жывапіс
Плынь	рэалізм[d]
Працы	«Няроўны шлюб»
Васіль Пукіраў у Вікісховішчы

Галерэя

• 
  Няроўны шлюб, 1862
• 
  Партрэт М. Абляухавай, 1855
• 
  Гулец, 1865