Вольга Корбут

Во́льга Валянці́наўна Ко́рбут (нар. 16 траўня 1955 году ў Горадні, Беларуская ССР) — беларуская савецкая гімнастка. Чатырохразовая алімпійская чэмпіёнка, Заслужаны майстар спорту СССР. Занесеная ў Міжнародную залю славы гімнастыкі.

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Корбут.

Вольга Корбут лац. Volha Korbut
Пэрсанальная інфармацыя
Поўнае імя	Вольга Валянцінаўна Корбут па-беларуску: Вольга Валянцінаўна Корбут па-расейску: Ольга Валентиновна Корбут
Нарадзілася	16 траўня 1955 (70 гадоў) Горадня, БССР
Грамадзянства	СССР
Прафэсійная інфармацыя
Спэцыялізацыя	спартовая гімнастыка
Узнагароды і мэдалі атлет року Associated Press[d] (1972) Ганаровы грамадзянін горада Гродна[d]

Спартовыя ўзнагароды
Алімпійскія гульні
Золата	Мюнхэн-1972	каманда
Золата	Мюнхэн-1972	вольныя
Золата	Мюнхэн-1972	бервяно
Золата	Манрэаль-1976	каманда
Срэбра	Мюнхэн-1972	брусы
Срэбра	Манрэаль-1976	бервяно
Чэмпіянаты сьвету
Золата	Варна-1974	каманда
Золата	Варна-1974	апорны скачок
Золата	Варна-1974	мнагабор’е
Золата	Варна-1974	брусы
Срэбра	Варна-1974	бервяно
Срэбра	Варна-1974	вольныя
Чэмпіянаты Эўропы
Срэбра	Лёндан-1973	мнагабор’е

Жыцьцяпіс

Нарадзілася ў Горадні, пачала займацца гімнастыкай у 2-м клясе. У 1965 року трапіла ў спартовую школу да трэнэра Рэнальда Кныша. На сваім першым чэмпіянаце СССР 1969 року заняла 5-е месца, а праз год стала чэмпіёнкай у апорным скачку.

На Алмпіййскіх гульнях-1972 у Мюнхэне ўразіла гледачоў новымі акрабатычнымі элемэнтамі і доўга ішла сярод фаварытак. Аднак падчас выступу на брусах зрабіла сур’ёзную памылку і саступіла 1-е месца каляжанцы Людміле Турышчавай. Тым ня менш, Вольга Корбут заваявала тры залатыя мэдалі: у камандным выступе, на бервяне і ў вольных практыкаваньнях.

На Алімпіядзе-1976 у Манрэалі спаборнічала з славутай румынскай гімнасткай Надзяй Каманэчы, але з прычыны траўмы паказала не найлепшыя вынікі. Стала алімпійскай чэмпіёнкай у камандных спаборніцтвах і віцэ-чэмпіёнкай на бервяне.

У 1977 року скончыла Гарадзенскі пэдагагічны інстытут па спэцыяльнасьці трэнэр-выкладчык^[1][2] і спыніла гімнастычную кар’еру. У 1978 выйшла замуж за саліста «Песьняроў» Леаніда Барткевіча, ад якога нарадзіла сына Рычарда^[3].

У 1988 року Вольга Корбут стала першай гімнасткай, уведзенай у Міжнародную залю славы гімнастыкі^[4].

Ад 1991 году сям’ёй эмігравалі ў ЗША. Пасяліліся ў Нью-Джэрзі, Вольга навучала гімнастыцы. Праз два гады пераехалі ў Джорджыю. У 2000 року шлюб распаўся. У 2002 року Корбут пераехала ў Скотсдэйл (Арызона).

У 2017 року Вольга Корбут прадала свае алімпійскія мэдалі ды іншыя лоты на аўкцыёне, выручыўшы агулам 333 500$^[5][6][7].

У 1999 абвінаваціла свайго трэнэра Рэнальда Кныша ў сэксуальным гвалце. Трэнэр усе абвінавачаньні абвергнуў. У 2018 року на тэлевізіі Корбут зноўку расказала пра некалькі выпадкаў сэксуальнага гвалту трэнэра. Пасьля падобныя заявы зрабілі яшчэ некалькі гімнастак, якія таксама трэніраваліся ў Кныша^[8].

Спадчына

Прэзыдэнт ЗША Рычард Ніксан на сустрэчы з савецкай алімпійскай камандай гімнастак (1973)

Вольга Корбут першай выканала новы элемэнт з сальтам назад на рознавысокіх брусах, які атрымаў назву «пятля Корбут(d)». Гэты элемэнт яна выканала на Алімпіядзе 1972 року, але цяпер ён забаронены правіламі, паколькі гімнасткі ня маюць права ўставаць нагамі на верхнюю частку брусоў^[9].

Акрамя папулярызацыі гімнастыкі ў сьвеце, Вольга Корбут унесла зьмены ў разьвіцьцё самога спорту. Да 1972 року гімнасты былі пераважна старэйшага веку, а ацэньвалася найперш прыгажосьць, а не акрабатыка^[9]. Сваім залатым алімпійскім выступам Вольга Корбут з ростам 150 см і масай 37 кг зьмяніла спартовую гімнастыку ў бок акрабатычнасьці^[10].