Вэндзкая дзяржава

Вэндзкая дзяржа́ва — сярэднявечная дзяржава палабскіх славянаў (бодрычаў, люцічаў, памаран) у 1040-я гады — першай трэці XII стагодзьдзя.

Землі бодрычаў

Улучала землі на ўзбярэжжы Балтыйскага мора, паміж утокамі рэк Лабы і Одры (цяпер тэрыторыя Нямеччыны).

Гісторыя

Заснавальнік — бодрыцкі князь Готшалк (1044—1066). Ён і яго пераемнік князь Крут (1066—1093), каб процістаяць нямецка-каталіцкай навале, намагаліся стварыць незалежную славенскую царкву. За Крутам дзяржава пашырылася да Паўночнага мора. Сын Готшалка князь (у дакумэнтах «кароль») Генрык (кіраваў з 1093 году) вярнуў у краіну нямецкіх біскупаў, што выклікала хваляваньні.

Канчаткова Вэндзкая дзяржава распалася каля 1129 году^[1].

Глядзіце таксама

• Вэнэды