Вінцэнт Ключынскі

From Wikipedia, the free encyclopedia

Вінцэнт Ключынскі
Remove ads

Вінцэнт Ключынскі (па-польску: Wincenty Kluczyński; 30 верасьня 1847, Шаркаўшчына23 лютага 1917, Алупка, цяпер Рэспубліка Крым, Украіна) — рымска-каталіцкі сьвятар, з 1910 па 1914 — магілёўскі арцыбіскуп.

Thumb

Біяграфія

Сын Адольфа й Францішкі з Корсакаў. Бацька, які працаваў пісарам у гміне, памёр рана. Вінцэнта выправілі на выхаваньне сваякам у Дынабург. Пасьля сканчэньня там шасьці клясаў гімназіі ён накіраваўся ў 1865 у Віленскую духоўную сэмінарыю. Ён аказаўся адзіным клерыкам у сэмінарыі, да таго ж там быў толькі адзін выкладчык — ксёндз Даўкша. У 1867 Вінцэнта накіравалі на далейшую вучобу ў Пецярбурскую духоўную акадэмію, якую ён скончыў у 1871 з ступеньню майстра тэалёгіі. Вінцэнт вяртаецца ў Вільню і 30 верасьня 1871 у Коўне атрымлівае сьвятарскае пасьвячэньне. Сваю прыміцыйную імшу ён адправіў у Вострай Браме. 28 гадоў выкладаў у Віленскай сэмінарыі дагматыку, Сьвятое Пісаньне, маральную тэалёгію.

У 1889 у Вільні заснаваў Кангрэгацыі сясьцёр ад Анёлаў. Сёстры супольнасьці ня носяць габітаў. Менавіта гэта і дапамагло паўстаць новаму ордэну ў надзвычай складаных умовах перасьледу каталіцтва.

У 1897 пасьля таго, як рэктар сэмінарыі Стафан Аляксандар Зьвяровіч стаў віленскім біскупам, касьцёльныя ўлады прапанавалі на вызваленую пасаду кандыдатуру Ключынскага, але расейскі ўрад, празь нязгоду таго з патрабаваньнем увесьці расейскую мову ў дадатковыя набажэнствы, гэтае прапановы не падтрымаў. Неўзабаве Вінцэнт Ключынскі быў пераведзены ў Пецярбург як дэлегат Віленскае гімназіі. Напачатку ён займаў пасаду асэсара духоўнае калегіі, а ад 1906 — сябра рыма-каталіцкай калегіі. У Пецярбурзе Ключынскі атрымаў званьне доктара тэалёгіі. Працягваў актыўнае супрацьстаяньне царызму, які часам у сваіх абвінавачваньнях каталіцтва даходзіў да абсурду. Напрыклад, Ключынскаму давялося абараняць біскупа Данісевіча толькі за тое, што ён нібыта прайшоўся па вуліцы ў капелюшы ў той час, калі ў праваслаўнай царкве адбывалася набажэнства. Ключынскі выправіўся ў падарожжа ў Сьвятую Зямлю. Тады ж Ключынскі наведаў і Паўночны Эгіпет.

7 красавіка 1910 Папскім дэкрэтам прызначаны магілёўскім арцыбіскупам. 29 траўня 1910 у касьцёле сьвятой Кацярыны ў Пецярбургу адбылася ўрачыстая кансэкрацыя. Ён жа адначасна прызначаўся і адміністратарам Менскай дыяцэзіі. Новы арцыбіскуп зьвярнуўся да свайго духавенства з просьбай, каб сьвятары ўва ўсялякіх складаных сытуацыях ставіліся да яго з поўным даверам. Адначасна ён асьцерагаў сьвятароў ад непрадуманых крокаў, якія маглі б нанесьці шкоду Касьцёлу. У жніўні 1910 ён разаслаў духавенству і настаўнікам рэлігіі лісты, у якіх зьвярнуў увагу на пытаньні, што тычыліся ня толькі публічнай дзейнасьці, але й прыватнае. Гэтыя лісты выклікалі ў некаторых асобаў неадназначную рэакцыю, бо яны западозралі, што духоўная ўлада сьледам за сьвецкай таксама імкнецца ўзмацніць над імі свой кантроль. Пачыналіся падазрэньні пра паліцэйскі нагляд з боку касьцёльнае ўлады.

Улады патрабавалі, каб каталіцкая школьная моладзь наведвала праваслаўныя набажэнствы, прысутнічала на розных урачыстасьцях у цэрквах, а таксама слухала лекцыі рэлігіі, якія праводзілі праваслаўныя выкладчыкі. 4 лютага 1914 арцыбіскуп Ключынскі выдаў для духавенства ліст, у якім зазначалася недапушчальным змушаць моладзь наведваць праваслаўныя набажэнствы, лекцыі рэлігіі і г.д., таму што гэта «супярэчыць навучаньню каталіцкага Касьцёла, а таксама не адпавядае літары і духу названага царскага загаду» (загад ад 1897 і маніфэсту 1905). Да таго ж арцыбіскуп правёў візытацыі касьцёлаў на Меншчыне ў 1912 і 1913 і на Віцебшчыне ў 1914. 22 верасьня 1914 пакінуў пасаду магілёўскага арцыбіскупа, быў прызначаны тытулярным арцыбіскупам Філёпопалісу ў Тракіі.

Праз пагаршэньне здароўя арцыбіскуп вымушаны быў паехаць у Крым. Зімой 19151916 пабываў у Пяцігорску, летам пераехаў у Алупку, дзе й памёр. Дамавіна з парэшткамі Вінцэнта Ключынскага была дастаўленая ў Вільню ў 1929. Цяпер вядзецца працэс бэатыфікацыі.

Папярэднік
Апалінар Унукоўскі
Магілёўскія арцыбіскупы
19101914
Наступнік
Эдвард фон Роп
Папярэднік
Бонавэнтура Чэрэці
Тытулярныя біскупы Філёпалісу
19141917
Наступнік
Эрнэсто Кодзі
Remove ads

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads