Віталь Скалабан

Віталь Уладзімеравіч Скалабан (5 жніўня 1947, вёска Шылавічы Слонімскага раёну — 20 жніўня 2011^[1][2], Менск) — беларускі гісторык. Кандыдат гістарычных навук.

Віталь Скалабан
Віталь Уладзімеравіч Скалабан
Дата нараджэньня	5 жніўня 1947(1947-08-05)
Месца нараджэньня	вёска Шылавічы, Слонімскі раён, Гарадзенская вобласьць
Дата сьмерці	20 жніўня 2011(2011-08-20) (64 гады)
Месца сьмерці	Менск, Беларусь
Месца вучобы	Ленінградзкі ўнівэрсытэт (1970)
Занятак	літаратуразнаўца, гісторык
Навуковая сфэра	Гісторыя
Месца працы	Нацыянальны архіў Рэспублікі Беларусь
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук[d]
Бацька	Уладзімір Рыгоравіч Скалабан[d]

У 1970 скончыў Ленінградзкі ўнівэрсытэт. 3 1972 працаваў у выдавецтве «Беларуская Энцыклапедыя» рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі. У 1995—2000 намесьнік дырэктара, дарадца Беларускага навукова-дасьледчага інстытуту дакумэнтазнаўства і архіўнай справы. З 2000 намесьнік дырэктара Нацыянальнага навукова-асьветнага цэнтру імя Ф. Скарыны, з 2002 навуковы супрацоўнік Нацыянальнага архіву Рэспублікі Беларусь.

Дасьледаваў гісторыю беларускага нацыянальнага руху, культуры XIX — пачатку XX стагодзьдзяў, пытаньні архівазнаўства, краязнаўства і бібліяграфіі. Рэдактар-складальнік гістарычна-дакумэнтальнай хронікі «Памяць. Ляхавіцкі раён», выдадзенай у 1989. Адзін са складальнікаў бібліяграфічных дапаможнікаў. Аўтар шматлікіх артыкулаў. Суаўтар сцэнарыяў дакумэнтальна-мастацкіх тэлефільмаў.^[3]