Генадзь Цітовіч

Гена́дзь Іва́навіч Ціто́віч (7 жніўня [ст. ст. 25 ліпеня] 1910, в. Новы Пагост, цяпер Мёрскі раён Віцебскай вобласьці — 21 чэрвеня 1986) — беларускі музыказнавец, этнограф і харавы дырыгент.

Генадзь Цітовіч
Нарадзіўся	25 ліпеня (7 жніўня) 1910 Новы Пагост, Дзісенскі павет, Віленская губэрня, Расейская імпэрыя[1]
Памёр	20 чэрвеня 1986(1986-06-20) (75 гадоў) або 21 чэрвеня 1986(1986-06-21)[2] (75 гадоў) Менск, БССР, СССР
Пахаваны	Усходнія могілкі
Жанр	этнаграфія
Прэміі	Народны артыст СССР, Прэмія Ленінскага камсамолу БССР

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Цітовіч.

Біяграфія

Першую навуку мастацтва і культуры атрымаў у дзіцячыя гады ад Флора Манцэвіча.^[3]

Навучаўся ва Ўнівэрсытэце Стэфана Баторыя (1936—1939), скончыў Віленскую кансэрваторыю (1939). У 1939—1941 і 1945—1951 — рэдактар абласнога радыё, кансультант Дома народнай творчасьці ў Баранавічах. У 1974—1975 гг. — старшы навуковы супрацоўнік Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру АН БССР. Стварыў у в. Вялікае Падлесьсе Ляхавіцкага раёну народны хор (1952), рэарганізаваны ў 1959 годзе ў Беларускі дзяржаўны ансамбль песьні і танцу, у 1964 — у Дзяржаўны народны хор БССР, якім кіраваў да 1974 году. У 1974—1975 — старэйшы навуковы супрацоўнік Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру АН БССР.

Запісаў больш за 3 тыс. беларускіх (пераважна), расейскіх, украінскіх, польскіх, баўгарскіх, летувіскіх, латыскіх народных песьняў, танцаў, інструмэнтальных найгрышаў. Зрабіў для хору шмат канцэртных апрацовак уласных запісаў. Складальнік шэрагу фальклёрных зборнікаў.

Тэарэтычныя працы прысьвечаныя міжславянскім і славяна-балцкім народна-песенным сувязям, гістарычнаму разьвіцьцю беларускай народнай музыкі, беларускаму народнаму шматгалосьсю, народнаму выканальніцтву, стылявому аналізу сучаснай народнай песьні, музычнаму побыту сучаснай вёскі. Зрабіў значны ўнёсак у станаўленьне і разьвіцьцё самадзейнага музычнага мастацтва Беларусі. Актыўна выступаў у пэрыядычным друку, аўтар шэрагу нізак тэле- і радыёперадачаў.

Народны артыст СССР (1968), ляўрэат прэміі Ленінскага камсамолу Беларусі (1968). Узнагароджаны 3 ордэнамі, а таксама мэдалямі.

Бібліяграфія

• Польскія народныя песні. — Мн., 1962;
• Анталогія беларускай народнай песні. — Мн., 1968;
• Аб беларускім песенным фальклоры. [Выбр. нарысы]. — Мн., 1976.