Генрых Глябовіч

Ге́нрых Глябо́віч (1 ліпеня 1904 — 9 лістапада 1941) — беларускі^[2] ксёндз, прафэсар тэалёгіі ўнівэрсытэту Стэфана Баторыя ў Вільні.

Генрых Глябовіч
Адукацыя	Сэмінарыя сьвятога Язэпа[d] (1924) Люблінскі каталіцкі ўнівэрсытэт імя Яна Паўла II
Дзейнасьць	каталіцкі сьвятар
Нарадзіўся	1 ліпеня 1904(1904-07-01) Горадня, Літоўскае генэрал-губэрнатарства, Расейская імпэрыя
Памёр	9 лістапада 1941(1941-11-09)[1] (37 гадоў) Барысаў, Менская вобласьць, БССР, СССР

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Глябовіч (неадназначнасьць).

Біяграфія

Нарадзіўся ў Горадні. З 1936 году — пробашч парафіі ў Троках. Кожная праца і кожнае асяродзьдзе былі для яго магчымасьцю прыцягваць душы да Божай справы. Ксёндз Генрых быў незвычайна ахвярным душпастырам, харызматычным кіраўніком у веры, апосталам еднасьці хрысьціянаў, сябрам для ўсіх, хто шукаў праўду. Сваім служэньнем аказаў вялікі ўплыў на студэнцкае асяродзьдзе Вільні і архідыяцэзіі. 3 траўня 1941 году склаў акт адданьня Богу свайго жыцьця як ахвяру за ратаваньне веры ў моладзі. За душпастырскае служэньне на Беларусі быў расстраляны гестапа ў Барысаве.

У 1999 г. Папа Ян Павал II бэатыфікаваў Генрыха Глябовіча разам зь іншымі 108 мучанікамі Другой сусьветнай вайны.