Выбай

Вы́бай^[1], грудаві́на, пахі́ласьць, спа́дзістасьць, увал, (ставіцца да мезаформаў) — выцягнутае ўзвышша з плоскай, зьлёгку выпуклай або хвалістай вяршыняй і спадзістымі схіламі.

Адносная вышыня выбаю не перавышае 200 мэтраў. Выбаі могуць утварыцца ў выніку разьдзяленьня раўніны паралельнымі далінамі. Часам прычынай утварэньня выбаяў зьяўляюцца спадзістыя ўзьняцьці зямной кары.

Некаторыя выбаі маюць уласныя імёны (напрыклад, Вяцкі выбай, Кіргішанскі выбай).