Дзьмітры Меражкоўскі

Дзьмітры Сяргеевіч Меражкоўскі (2 (14) жніўня 1865, Санкт-Пецярбург, Расейская імпэрыя — 9 сьнежня 1941, Парыж, Францыя) — расейскі пісьменьнік, паэт, крытык, перакладчык, гісторык, рэлігійны філёзаф, грамадзкі дзяяч. Муж паэткі Зінаіды Гіпіўс.

Дзьмітры Меражкоўскі
Дмитрий Мережковский
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Дмитрий Сергеевич Мережковский
Нарадзіўся	14 жніўня 1865 Санкт-Пецярбург, Расейская імпэрыя
Памёр	9 сьнежня 1941 (76 гадоў) Парыж, Францыя
Пахаваны	расейскія могілкі Сэн-Жэнэўеву-дэ-Буа[d]
Бацькі	Sergey Merezhkovsky[d]
Сужэнец	Зінаіда Гіпіюс[1][2]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, паэт, крытык, перакладчык, гісторык, рэлігійны філёзаф, грамадзкі дзяяч
Гады творчасьці	1888—1941
Кірунак	сымбалізм, мадэрнізм
Жанр	раман, навэла, эсэ, верш, п’еса
Мова	расейская мова[3]
Значныя творы	«Хрыстос і Антыхрыст» «Мэсія» «Ісус Невядомы»
[[::ru:s:Дмитрий_Сергеевич_Мережковский|Творы]] ў Вікікрыніцах
Дзьмітры Меражкоўскі ў Вікісховішчы
http://www.merezhkovski.ru/

Д. С. Меражкоўскі яскравы прадстаўнік Срэбранага веку і адзін з заснавальнікаў расейскага сымбалізму і новага для расейскай літаратуры жанру гістарыясофскага раману, адзін зь піянэраў рэлігійна-філязофскага падыходу да аналізу літаратуры, выбітны эсэіст і літаратурны крытык. Меражкоўскі (пачынаючы з 1914 году, калі яго кандыдатуру высунуў акадэмік Нестар Катлярэўскі) неаднакротна прэтэндаваў на суісканьне Нобэлеўскай прэміі, быў блізкі да яе ў 1933 годзе (калі ляўрэатам стаў Іван Бунін).