Еўраінаўскі летапіс

Еўраі́наўскі ле́тапіс — сьпіс 2-га беларуска-літоўскага летапіснага зводу 3-й поўнай рэдакцыі.

Зьбярогся ў зборніку канца 17 стагодзьдзя, які ў пачатку 19 стагодзьдзя належаў Паўлу Еўраінаву. Пачынаецца з паданьня пра Палямона да Гедзіміна. Падзеі 14 — 1-й паловы 15 стагодзьдзяў выкладзеныя паводле Беларуска-літоўскага летапісу 1446 году. У заключнай частцы зьмяшчаюцца пагадовыя запісы гісторыі Вялікага Княства Літоўскага з 1450-х гадоў да 1548 году. Зьместам гэтая частка блізкая да Пазнанскага сьпісу «Хронікі Вялікага Княства Літоўскага і Жамойцкага». У Еўраінаўскім летапісе ёсьць такая гістарычная літаратура, як аповесьць пра паход Альгерда на Маскву, што ёсьць толькі ў Хроніцы Быхаўца. Зьберагаецца ў Расейскім дзяржаўным архіве старажытных актаў у Маскве. Абнародаваны ў «Поўным зборы рускіх летапісаў» (1907, т. 17; 1980, т 35)^[1].